'tGheestelijck Bloem-hofken

 

Inhoudsopgave

Voor-reden.

Sonnet.

Het eerste liedt, van ’t Gheestelijck Bloem-hofken,

Het tweede Liedt. Tot waerschouwinghe voor alle lichtveerdighe, onghebonden Koopmanschap, Waer door de Conscientie op het wilt raeckt.

Het derde Liedt, Tot ghedachtenis van het groote verloop der Blomisten, principael in ’t Iaer 1636. ende hoe snel dat het Godt heeft doen neder-vallen in ’t Iaer 1637. den 6. ende 7. Februarij, ende voort een goede waerschouwinge om haer te beteren, ende in plaets van dien te soecken: die edel Blom te Saron, dat die mocht in ’t herte gheplant staen.

Het vierde Liedt, Christelijcke waerschouwinghe voor de gierigheydt, die wonderlijck domineert in veel menschen, ende nu hem naeckt heeft laten sien in veelderley ghesintheydt, in ‘t ellendigh verloop der Blommisten. Singht met aendacht.

Het vijfde Liedt, In dit Liedt werdt ghehandelt van de waerdigheydt van de Name Iesus, in wat plaets hy woont: hoe men des werelts ydelheyt moet laten, om hem te vinden.

Het seste Liedt. Troost-Sangh. Voor de ziele, die door menigherley beproevinghe tot kennisse haers selfs ghebracht, ende van gheestelijcke Liefde, ghequetst zijnde, Lammenteert.

Het sevenste Liedt, Ootmoedighe onderwerpingh.

Het achtste Liedt. Alleen-spraeck der ziele met Godt.

Het neghende Liedt, Bedroefden toestant der ghedeelde Christenheydt: D’eenvuldighe, en vromen on-ghemeynt, In 5. Pausen verdeelt.

Het thiende Liedt, ‘t Onderscheydt van tweederley (soo wereldtsche, als Goddelijcke) droefheydt.

Het elfste Liedt, Psalm LXXXVIII.

Het twaelfste Liedt. Melaetsheydt der Zielen. Kan bediedt worden op d’eyghen wil.

Het derthiende Liedt. ‘t Houwlijckx-betrachtingh,

Het veerthiende Liedt, ‘t Gheest’lijck Nieu-jaer.

Het vijfthtiende Liedt. Op den reghel, Om dat elck nu wil wesen Gods Gemeente,

Het sestiende Liedt, Psalm 90.

Het seventhiende Liedt, Ghesangh,

Het achtiende Liedt, Een Ghebedt Liedt, Waer in Godt werd ghebeden, om rechte Arbeyders in den Ooghst, ende om de welvaert sijnes Volckx, datse mochten in vrede t’samen een sijn.

Het negenthiende Liedt, Een Ghebedt.

Het twintighste Liedt, Is een Bruylofts-Ghedicht.

Het een-en-twintichste Liedt,

Het twee-en-twintighste Liedt.

Het drie-en-twintighste Liedt, Hier wordt vertoont hoe schadelijck die lusten des wereldts zijn, en hoe bitter dat sy eynden.

Het vier-en-twintighste Liedt, De acht saligheden.

Het vijf-en-twintighste Liedt, Van ‘t Geloof,

Het ses-en-twintighste Liedt, Hoemen Godt voor het hooghste goedt sal houden, ende dat dan al het ander niet mach schaden.

Het seven-en-twintighste Liedt, Lof vande Liefde.

Het acht-en-twintighste Liedt. Hoedanigheydt der Liefde,

Het neghen-en-twintghste Liedt, Het derde Stuck. Is een vervolgh van de Hoedanigheydt der Liefde.

Het dertighste Liedt, Het vierde Stuck, Van de Liefde. Is een proef om te proeven, of men in de Liefde staet.

Het een-en-dertighste Liedt. Het vijfde stuck, van het vermoghen der Liefde.

Het twee-en-dertigste Liedt, Het Seste Stuck, Van de Liefde, Is een aenporringh tot Liefde.

Het drie-en-dertighste Liedt, [e]en minnelijcke vryagie, van den eenigen Minnaer Iesus Christus, Coninck der glorieuse eeuwigheydt. [W]aer door ten deele uyt ghedruckt wort, de onuytsprekelijcke groote Liefde, die hy de Ziele is toedragende, om datse van Goddelijcke en Hemelsche af-komste haeren oorspronck heeft. Gedeelt in ses deelen.

Het vier-en-dertighste Liedt, Een Geestelijck Minne-Lied,

Het vijf-en-dertighste Liedt, Noch een Geestelijck Minne-Liedt,

Het ses-en-dertighste Liedt. Klachte der Zielen tot Godt, over ‘t overvallende Kruys,

Het seven-en-dertighste Liedt,

Het acht-en-dertighste Liedt,

Het neghen-en-dertighste Liedt, Een hertelijcke Groetenisse,

Het veertighste Liedt, Van de verborghen vastigheydt der Zielen in haer inwendigheydt,

Het een-en-veertighste Liedt, Vande gemeynschap der Heyligen, hoe dat God met haer, ende sy met Godt alle dingen ghemeyn hebben.

Het twee-en-veertighste Liedt, Een beklagh, Over de blintheydt der Menschen, om datse meer achten de schaduwe, dan ‘t ware wesen, d’onvolkomenheyt, dan de volkomenheydt: Met een vermaninghe, om daer van afstant te doen. Ghedeelt in drie Deelen.

Het drie-en-veertighste Liedt, De Geest ondersoeckt het all’, Oock De diepte der Godtheydt.

Het vier-en-veertighste Liedt, Psalm 80.20. Heere Godt Zebaoth, troost ons, Laet u aensicht lichten, soo ghenesen wy. Hoe datmen den Schepper kennen sal, uyt de schoonheyt der Creatueren.

Het vijf-en-veertighste Liedt. Ghebedt-Liedt,

Het ses-en-veertighste Liedt, Een Biecht-Liedeken, in de Slach-kamer des Herten.

Het seven-en-veertighste Liedt, Poëtisch Verhael Van eenighe ontmoetenisse inder dolinge de Weeghs nae ‘t Hemelsche Vaderlandt.

Het acht-en-veertighste Liedt, Waer in verhaeldt wordt, de Ordinantie des Bybels, ende op wat tijdt, oock door wien, elck Boeck beschreven is, en om wat reden dese Boecken door den wille Gods by malkanderen ghestelt zijn.

Het negen-en-veertighste Liedt, Twee-spraeck Bruylofts-Liedt, Tusschen Iongman en Dochter.

Het vijgtighste Liedt. Bruylofts-Ghezangh.

Het een-en-vijftighste Liedt,

Het twee-en-vijftighste Liedt. Ephe. 5. 24. Gelijck de ghemeynte, Christo onderdanich is, alsoo sullen de Vrouwen haer Mannen onderdanich zijn, in alle dinghen. Ander Bruylofts-liedt,

Het drie-en-vijftighste Liedt, Ander Bruylofts-Liedt.

Het vier-en-vijftighste Liedt, Tot troost van de ongehouwelijckte.

Het vijf-en-vijgtighste Liedt, Van den Maechdelijcken Staet

Het ses-en-vijftighste Liedt, Goe dat alle dinghen als in een Balance hanghen, de vreughde en het kruys, in alle staten teghen malkander weghende.

Het seven-en-vijftighste Liedt, Tot vermaninge aen de Ionckheydt, om haer van ‘t bedroch des Werelds te wachten.

Het acht-en-vijftighste Liedt,

Het negen-en-vijftighste Liedt, Aen de Vrienden van Hoorn.

Het tsestighste Liedt, Den inhoud van Marcus Euangelij Elck vers verstreckende een Capittel, Op de letteren van den A. B. C.

Het een-en-sestighste Liedt. Nu volcht den inhout van d’ander drie Euangelisten, van Iesus wandelinge, en leven, in ‘t kort vervat, ende als het voorgaende, op de ordinantie van den A.B.C. ghestelt, begrijpende elck vers een Capittel, seer gherijffelijck om van buyten te leeren, ende eerst volght hier Mattheus Euangelie.

Het twee-en-tsestighste Liedt, Den inhoud van Lucas Euangelie,

Het drie-en-sestighste Liedt, Den Inhoudt van Iohannes Euangelie.

Het vier-en-sestighste Liedt. Van Apollo. Actor. 18. 24.

Het vijf-en-sestighste Lied, Van de Passie Christi.

Het ses-en-sestighste Liedt, Tot Vertroostinghe in daghelijckx kruys.

Het seven-en-sestighste Liedt, Van den Stant ende den Val der Christen Kercke, ende der selver oorsaken, soo wel in de eerste, als in de laetste tijden: Ghedeelt in drie Deelen. Waervan het eerste deel is, van den Stant der eerster Kercken.

Het acht-en-tsestighste Liedt, Van de thien Maeghden.

Het negen-en-tsestighste Liedt, Van den Plicht der Vrouwen.

Het tseventighste Liedt. Een Vermaen-Liedt, treckende tot scherpe waerneminge zijns selfs.

Het een-en-seventighste Liedt, Aenwijsingh, Waer in dat de rust der Zielen bestaet.

Het twee-en-tseventighste Liedt, een Aen-spraecke der Zielen, tot haren Bruydegom: Met eenen aenwijsende, door wat middel datse gheholpen wordt.

Het drie-en-tseventighste Liedt, Teghen d’Atheisten, Dat zijn de ghene die Godt ende zijn regeeringe ontkennen.

Het vier-en-tseventighste Liedt, Waer in verhaeldt wordt den loop en d’ordinantie der Sterren, en ‘t gantsche Hemels-heyr: als oock, haer grootheydt en distantie van malkander, tot Lof van den Schepper.

Het vijf-en-tseventigste Liedt, Paraphrasis-Ghezangh, Over den 19. Psalm, des Conincklijcken Propheets Davids.

Het ses-en-tseventighste Liedt, Waer in des Heeren groote almoghentheydt uytgebeeld wort.

Het seven-en-tseventighste Liedt, een schoone vertroostinge voor alle die om den Naem des Heeren versmaetheyt lyden moeten.

Het acht-en-tseventighste Liedt, Hoe dat een Christen door Christum van sonden ghereynicht wordt.

Het negen-en-tseventighste Liedt, Teghen ‘t lichtveerdigh Oordeel.

Het tachtighste Liedt, Zijnde een Troost-Liedt Voor de bedroefde Ziele, om in allen toebestaende te blijven.

Het een-en-tachtighste Liedt, Van de vastigheydt eens waerachtigen Christens.

Het twee-en-tachtighste Liedt. Tracteert vande naevolgingh Christi, in volkomen ghelatenheydt.

Het drie-en-tachtighste Liedt, Van den Boetveerdighen Sondaer.

Het vier-en-tachtighste Liedt. Is een Lof-Ghesangh.

Het vijf-en-tachtighste Liedt, Over de laetste woorden Christi Ghetrocken uyt de Capittelen, Ioan. 13. 15. 16. 17.

Het ses-en-tachtighste Liedt, Van de Bruydt Christi, hoe datde selve als een Roose der de doornen moet lyden.

Het seven-en-tachtighste Liedt, dit Liedt wert gehandelt, hoe een mensch hem selven moet proeven voor Godt, ende nevens sijn naesten. Singht met aendacht.

Het acht-en-tachtighste Liedt,

Het negen-en-tachtighste Liedt, Hoe in Iesus ons heylen troost is te vinden.

Het neghentighste Liedt, Een klachte der bedruckter Zielen tot Godt over de benautheyd en d’armoede deser wereld, met den troost der selver, elcke reden van 2. versen.

Het een-en-tnegentighste Liedt, Een klaghe Iesu Christi, over ‘t menschelijck gheslacht, om dat sijn lijden en bitter passie, waer sijn liefde soo overvloedich uytghedruckt wordt, niet meer en wordt ter herten ghenomen.

Het twee-en-tnegentighste Liedt, Vande Liefde ende haren aerd.

Het drie-en-tnegentighste Liedt, [V]an drie eyghenschappen Gods, die ons vermanen onse vertrouwen gheheel op Godt te setten in alle nooden.

Het vier-en-tnegentighste Liedt, [...]n de weerdigheydt des Gheestelijcken vreughts, ende hoe seer de selve de ydele vreugt des vleys te boven gaet.

Het vijf-en-negentighste Liedt, Tracteert van den Goddelijcken vrede, ende hoe dat getrouwe Herders daer nae behooren te trachten, ende oock wat onheyl door de oneenigheyden gekomen is, eyndelijck dienende tot vrede praesentatien alreets uytghegheven, ende die noch souden moghen volghen.

Het ses-en-tnegentighste Lieds, [V]an de Aert, Kracht, ende Werckinghe des Heylighen Gheests.

Het seven-en-tnegentighste Lied, Van de ghestadighe blijschap des Heylighe Geests, ende hoe seer dat hy de blijschap deser Wer[elt] te boven gaet.

Het acht-en-tnegentighste Liedt, Tracterende van de selve vreughd des Geests hoe dat sy in verscheyden wijse bevindelijck is, ende ghelijck sy van Godt ontfanghen wordt door de liefde alsoo deylt sy haer selven wederom uyt door liefde, ende overwint alle dinghen.

Het negen-en-tnegentighste Liedt, Van de eenigheyt der zielen met Godt, ende wat lyden dat sy in de creature heeft, als sy door de beschouwinghe haers Bruydegoms ghetrocken wert.

Het hondertste Liedt, Een onderwijsinge, hoe dat een Christelijck Pilgerim alhier syne Pilgrimagie op den wegh Christi wandelen sal.

Het Liedt honderdt en een,

Het hondert en tweede Liedt. Van een recht gelaten herte, hoe dat het selve in alles te vreden zijnde, nochtans niet sonder lyden en is.

Het hondert en derde Liedt, Van de eenigheyd des Geests, waer in die bestaet, ende hoe dat in de selve waere ruste der Ziele te vinden is, ende dat allen arbeyd buyten die, vergheefsche quellinge is.

Het hondert en vierde Liedt, Van de Hemelsche blijdtschap die de Gheloovighe te verwachten hebben, als Godt haer in zijn eeuwigh Rijcke, door den dienst der Engelen, namaels vergaderen sal.

Het hondert en vijfste Liedt, Teghen de sorgvuldigheyt des levens, end hoe dat God altijdt sorghe draeght voor de sijne, ende voerse ter rechter tijdt, hoe wel datse somtijts tot haerder beteringhe beproeft worden met teghenspoet.

Het hondert en seste Liedt, Hoe datmen God inwendigh bewaren sal, ende heerlijck in hem verblijden.

Het hondert en sevenste Liedt, Van de Slange-beten, waer door de Ziele gewont wordt, en hoe datse door ‘t aenschouwen van de ghekruysten Christum genesen wordt, waer van de m[e]talen Slanghe een Figure was.

Het hondert en achste Liedt, Een aenwijsinghe waer by dat het komt datter soo veel verscheyden Gods-dienst ghepleeght wordt.

Het hondert en negende Liedt, Van den in-vloet der Goddelijcker Liefden, en hare werckinghe.

Het hondert en tiende Liedt, Van den ondersoeckinghe over de oorsaken waerom God somtijts sijn aensicht schijnt te verberghen.

Het hondert en elfde Liedt, Van ‘t inwendighe goedt, dat den Mensche in gheplant is uyt het wesen Godts.

Het hondert en twaelfste Liedt, Noodinge tot de Bruyloft des Lams.

Het hondert en derthiende Liedt, Een vermaningh, deur d’exempelen der ouder Martelaeren, tot kleynachtinghe des tydelijcken goedts, en tot ghestadighe aen-klevinghe der Zielen met Godt.

Het hondert en veerthiende Liedt, Over het af-sterven sommiger vrienden, welckers namen onder de twee eerste Hooft-letteren begrepen staen: ende is nu vermeerdert met een Pause van 10. veersen bevatende 10. Personen, welcke alle op een Iaer gestorven zijn, also de Pest ter selver tijt seer in Holland regneerde.

Het hondert en vijftiende Liedt, Tot troost der vromen, om voor ‘t sterven niet te schromen.

Het hondert en sestiende Liedt, Hier in siet ghy ghelijck als in eenen Spiegel, hoe dat alle Vromen (soo wel des ouden als nieuwen Testaments) die op Godt vast betrouwt hebben uyt alle haere nooden sijn verlost, ende naer haere droefheydt ende besoeckinghen, wederom met troost ende blijdtschap vervult sijn gheworden, hier in dit Leven, door die Almachtighe hand Gods die de sijne noyt verlaten en heft.

Het hondert en seventiende Liedt, Sprekende vande gemoedelijcke Vijf-sinnen.

Het hondert en achtiende Liedt, Het Privilegie der Armen, Dat is: Het voordeel dat de armen boven de rijcken genieten, hier en hier nae-maels.

Het hondert en negentiende Liedt,

Het hondert en twintighste Liedt, Is een Aen-spraeck tot de Christen Gemeynten, dienende tot af-radinge van Twist ende Secterye, ende tot aen-radinge van onderlinge verdraeghsaemheydt. Liedts-wijse ghestelt.

Het hondert en een-en-twintighste Liedt, Vande Christelicke Scheepvaert Ende Hoe datmen het Schipken onser zielen sorgvuldigh in de periculoose Zee bewaeren, en ten laetsten in behouden Haven brenghen sal.

Het hondert en twee-en-twintighste Liedt, Ghemaeckt van patientie, ende wijst aen hoe men die bekomen sal.

Het hondert en drie-en-twintighste Liedt, Sprekende van een stil eenigh gherust leven hier te leyden, om Godt alleen te behaghen en niet de Menschen.

Het hondert en vier-en-twintighste Liedt, Aen de Ieugt, [ha]er aen-raedende een Godtsaligh Leven.

Het hondert en vijf-en-twintighste Liedt,

Het hondert en ses-en-twintighste Liedt, Is een Bruylofs-liedeken.

Het hondert en seven-en-twintighste Liedt, Hoe dat den Mensch zijn eyghen wijsheyd moet af sterven, sal hy Gods wijsheydt deelachtigh worden.

Het hondert en acht-en-twintighste Liedt, Rethrograde-Liedt, Om van voren nae achter te zingen: end’ oock van achteren nae voren.

Een Ghedicht, Waer in vertoont wordt, hoe dat het vyer der Liefden Gods alle Liefden van minder vvaerden verslindt.

Register, Van alle de Liedekens die in dit Boecxken begrepen zijn.