'tGheestelijck Bloem-hofken
(1637)–Anoniem 'tGheestelijck Bloem-hofken–
AuteursrechtvrijBeplant met veel lieflijcke Bloemkens, van verscheyden Coleuren, tot dienst van alle Liefhebbers der Cantijcke soetgeurigheydt
[pagina 393]
| |
Op de wijse: Gheswinde Bode van de min.O Eeuwich Koninck die ick min,
Wt mijn Zielen kracht,
Ghestadich is mijn hert en sin,
Vol van u ghedacht,
Siet mijn wil en verstant,
Heel in u liefde brant,
Want ghy,
Maeckt mijn Ziel ghestadich bly,
Door u soete spraeck,
| |
[pagina 394]
| |
En Hemels vermaeck:
O mijn waerde Heer!
En doorstraelt my meer en meer.
V Liefde is soo overgroot,
Die ghy hebt ghetoont;
Wt Liefde leedt den bitt’ren doodt,
‘t Quaedt met goedt gheloont,
En soo veel, en soo lanck
Neemt in ‘t kruys uwen ganck,
Ick smelt,
Als de reden ‘t my vertelt:
Want ‘t begin was ‘t kruys,
‘t Scheen te zijn u huys,
Soo dagh ende nacht,
‘t Quam u noyt als onverwacht.
In ‘t laetst als ghy u Avond mael
Deed bereyden soet,
Gaeft ghy ons het principael,
| |
[pagina 395]
| |
‘t Leven van ‘t ghemoedt,
V Lichaem tot een spijs,
En u Bloedt tot een prijs,
Bequaem,
Doen versaeckt een uwen Naem,
D’ander u verriedt:
Als ‘t u al verliet,
Ghy ghinght soo alleen,
V Wijn pers in pijn te treen.
Als gh’u drie-en-dertigh Iaer
Nae-by hadt volendt,
Wandelde ghy noch openbaer,
En bleeft ongheschent:
Maer de rest // van de straf
Quam op ‘t lest // dalen af
Soo seer,
Op u edel Lichaem teer,
Iae u Ziel bedroeft,
| |
[pagina 396]
| |
Datse troost behoeft,
Die door het ghesicht
Van den Enghel werdt verlicht.
Sy quamen daer met volle macht,
V te grijpen aen:
Ghy, O Heer, ootmoedigh sacht,
Bleeft al stille staen:
Maer s’ontsteldt // quamen voort,
Met gheweldt // heel verstoort,
O Lief:
Ghy gaeft u tot haer gherief:
Noyt een ‘s Menschen hart
Heeft ghedacht die smart,
Die u herte leet
Van die Beulen fel en wreet.
‘t Scheen dat een yegelijck daer quam
Om zijn quaede lust
Te koelen aen ‘t onnoosel Lam,
| |
[pagina 397]
| |
Toornigh toegherust:
Het was al spouwen, slaen,
Voor en oock achter aen,
O Heer!
En daer quam noch al veel meer:
Soo die gheesselingh,
Die u ‘t Lijf doorgingh,
Onghehoorde pijn:
Maer voor ons hier Medecijn.
Ghy zwomt daer in u eyghen bloedt,
Als Worm, en gheen Mensch,
De spot en smaedt was overvloedt,
Dit gingh nae haer wensch;
Noch een fell’ Doornen Kroon
Tot u lydens beloon,
Wie kan
Al die smarte schouwen an?
Sonder dat zijn Ziel
| |
[pagina 398]
| |
Heel in onmacht viel,
En u groote min
Heeft u, Heer, ghebracht hier in.
Aen ‘t Cruys most ghy noch zijn gelaeft
Met Gall’ en Azijn,
De Moordenaer ghy doen vergaeft
Zijn sonden, Ziels pijn,
Door u Liefd’, door u macht,
Hebt ghy dit al volbracht
In ‘t dal,
Ons bevrijdt van ongheval,
Door des lydens baen
In glory ghegaen:
Maeckt de plaets bereydt,
Voor die innigh tot u schreyt.
|
|