'tGheestelijck Bloem-hofken
(1637)–Anoniem 'tGheestelijck Bloem-hofken–
AuteursrechtvrijBeplant met veel lieflijcke Bloemkens, van verscheyden Coleuren, tot dienst van alle Liefhebbers der Cantijcke soetgeurigheydt
[pagina 710]
| |
Op de voys: Van den Blinde-man. Ofte: Heer hoe zijnse so menighvoudt?Waeckt op, waeckt op, ‘t is meer dan tijt,
Staet op ghy die ghevallen zijt
Van Christi Leer,
Tot Christi Leer der Liefde
Wilt haestelijck u keeren we’er.
Hebt lief, verdraegt, schelt quijt is ‘t woort,
| |
[pagina 711]
| |
Soo dickwils uyt den mondt ghehoort
Van Godt, den Soon;
En voort seer hoogh bevolen,
Doe hy al was in ‘s Vaders Throon.
Maer ach beklaghelijcken tijdt!
Nu elck dus om het meeste krijt,
Hier is, hier is,
Hier is des Heeren Tempel,
Al d’ander doolen by de gis.
Men spuwt van bitterheydt fenijn,
Elck wil de meeste Meester zijn,
Men schrijft, men kijft,
En dus door al dat woelen,
Het aldernoodichst’ achter blijft.
Men bandt, men smijt in ‘t helsche vyer;
En roept: Ghy Ketters gaet van hier,
V plaghen groot,
Die willen wy niet draghen,
| |
[pagina 712]
| |
Daerom is ‘t datmen u verstoot.
Al is ‘t verschil soo weynich maer,
Dat het schier luystert op een haer,
Aen dat of dit;
Al eer men ‘t soud’ verdraghen,
Kiest elck een Stoel die hy besit.
Elck waent dat Christus is by haer,
Elck troost hem met de kleyne schaer,
O sotterny!
En onder ‘t Ampt van pre’ken,
Schelt en veracht elck sijn party.
Elck heeft schijn-liefde aenghedaen,
Men doet van vrede veel vermaen,
Elck draegh’t soo ‘t schijnt.
Maer schijn doet maer bedrieghen,
Als schijn door ware stof verdwijnt.
Want openbaert hem maer yemant,
Dat hy verandert in ‘t verstandt,
| |
[pagina 713]
| |
Men schuw’t hem strack,
En wordt in alle saecken,
Ghehouden voor een bulleback.
De gunst wort hem niet me’e gedeelt,
Voor dat hy ‘t huychelaertjen speelt
Met mond’ of daedt,
En huppelt met haer henen,
Dan is hy we’er haer goede maet.
O! ghy vervloeckte Sectery!
Hoe hebt ghy nu soo veel voochdy’?
Dat ghy ons scheydt:
Van ware liefd’ en vrede,
Al onder schijn van heyligheydt?
‘Ghy Christenen doet dóoghen op,
En gheeft de Sectery de schop,
V mallen laet,
Denckt dat hetGodt des vreden,
Verdriet, en gantsch niet aen en staet.
| |
[pagina 714]
| |
Recht weder op den vrede-vaen,
En laet daer in gheschreven staen:
Verdraeghsaemheyt,
Ia over al den ghenen,
Die Godes woordt niet klaer uyt scheyt.
Die Gode boven al besint,
Zijn naesten als sich selfs bemindt,
En die bekent,
Dat Iesus is de Heere,
Is in d’Olijf-boom recht ghe-ent.
Die is de korrel van de saeck,
Hebt ghy dan inden dop vermaeck?
Leeft maer in vre’e,
En guntse daer beneven
Die ‘t niet en doen haer plaetse me’e.
Veroordeelt niet, op dat de Heer,
V niet veroordeelt na zijn Leer,
Maer ghedenckt vry,
| |
[pagina 715]
| |
Dat ghy soo wel kont doolen
In velen, als u we’er-party’.
Wilt ghy niet dat u Godt terstondt
Om ‘t mis-verstant stoot in d’Afgrondt;
Doet van ghelijck:
Met uw’ verdoolden Broeder,
Ontseght hem niet licht ‘t Hemel-rijck.
Maer draeght al wat te draghen is;
Veel beter is te treden mis
‘t Gheen doncker staet,
Dan datmen yet soud’ dryven
‘t Welck by Godt selven is ghehaet.
Prince.
Ghy Christen Princen wie ghy zijt,
Hebt vrede lief, licht oordeel mijdt,
V naesten draeght,
En laet ons elck de meeste
Zijn in ‘t gheen sekerst God’ behaeght.
|
|