'tGheestelijck Bloem-hofken

Beplant met veel lieflijcke Bloemkens, van verscheyden Coleuren, tot dienst van alle Liefhebbers der Cantijcke soetgeurigheydt

[p. 716]

Het hondert en een-en-twintighste Liedt, Vande Christelicke Scheepvaert Ende Hoe datmen het Schipken onser zielen sorgvuldigh in de periculoose Zee bewaeren, en ten laetsten in behouden Haven brenghen sal.

Op de wijse: Van den 8. Psalm. O onse God en Heer seer, &c.

^mV Scheepjen wilt, o schipper, wel bewaren.

Want ghy moet hier door seer veel woeste baren

Door storm, door wint, en somtijdts teghen stroom,

V Scheep-vaert is een wonderlijcken droom.

m a. De Ziel die men met lijdtsaemheydt.

[p. 717]

V ^m Vaderlandt is wijdt van hier gheleghen

En uwen cours bestaet in smalle weghen:

Nochtans en siet ghy dickwils berch noch lant,

Maer klippen steyl, en een verderflijck Zant.

 

Houd altijdt drift, en wacht u voor de ^m Hoofden,

Want menigh Man sy schip en goedt beroofden:

Leght loefwaerd aen, en hout de ruyme Zee,

Al weyden u de zeylen van de Ree.

 

Laet vry de kiel door ‘t gulle water bruysen;

Laet komen aen Zee-baren hoogh als Huysen;

Laet wagg’len ‘t schip, als eenen droncken man;

Laet ^m Hagel, wint, en stormen komen aen:

 

Ten mach gheen quaet, al komen diepe golven,

Al schijnt het schip tot boven toe ghedolven:

Bewaert ^m ’t Compas voor nattigheyd en vocht,

Want hier door werd de doolingh weer ghesocht.

 

Door langh tempeest, en door ^m betoghen luchten

Moet men somtijts als hopeloos, schier suchten:

m b. Het Hemelsche wesen daer Christus woont ter rechterhandt des Vaders.

m c. De bepaelde Wt-hoecken, die haer selven als Hoofden vertoonen en de ruymte vernauwen.

m d. Ongestuymige woestheydt der Weerelt.

m e. ‘t Ghemoet moet men suyver bewaren.

m f. Als ‘t gemoed belemmert en bekommert is.

[p. 718]

Wt zynen cours wert men gedreven verr’:

^m Tot datmen siet de Son of die

Ley-sterr’t:

 

En had men dan ’t Compas niet in de handen

Men dreef wel haest op klip of drooge sanden.

Dan by de Son gebruyckt men den Graet-boogh,

Maer hier toedient een wacker hant en oogh.

 

Nae datmen kan door wetenschap af-meten

Des werelds ^m Rinck: bevintmen de secreten,

Maer die den loop der ^m Spheren niet en kend,

Brengt Schip en goed wel dickwils in ellend.

 

^m Zvveef-sterren, noch ^m Cometen wilt niet achten

Sy souden maer verleyden u gedachten.

Ontrent den ^m Pool daer staet een helder ^m Licht,

Wilt ghy vast gaen, houdt daer op u gesicht.

 

^m Pas-kaerten konnen somtijds oock faelgieren,

Die anders niet en kan (dient niet te stieren)

Dan ‘t geen hy heeft geleert in syne School,

d’Ervarentheyd bevrijd best voor gedool.

m g. ‘t Goddelijck Licht. h. De menschen Christi. i. ‘t Ghemoedt. k. De heylighe Schrift.

m l. De ronde ydelheydt.

m m. ‘s Weereldts kloeckheydt.

m n. Planeten die voor eenen tijd haer hoogh op gheven.

m o. De Schijn-sterren.

m p. ‘t Bestandigh Wesen.

m q. Christus.

m r. De gheschreven Boecken.

[p. 719]

 

Wanneer ghy komt u ^m enge vloeden setten,

Houdt mids in ‘t diep, wilt op de ^m Bakens letten:

Hoe menigh ^m wrack waerschoud u voor den wee?

Een Schip op ‘t zandt een Baken is in Zee.

 

So lang het Schip hier ^m grondeloos mach dryven

En isser gheen perijckel om te blyven,

Het gaet wel hol, maer het en lijdt geen noodt;

Geluckigh die hem aen geen klip en stoot.

 

‘t Gebeurt oock wel door stilt en tegenstromen,

Datmen met kracht moet ^m Roeyen ofte Bomen:

Geneert u dan ter noot met dien arbeydt,

En wacht den wint des Geests met lijdsaemheyd.

 

En vaer oock niet met al te lichte ^m Lasten.

Noch set het Zeyl niet in den top der Masten,

Ballast houd recht, Ootmoedigheyd druckt neer,

Hoochmoedigheyt dat werpt het Schip om veer.

 

Loft geen ^m Ballast, ten zy om Koopmans ^m Waren,

Een ledigh Schip en kan geen Zee bevaren:

m s. Daer met veel diepte des Gheests en is.

m t. d’exempelen der vromen.

m v. On-voorsichtighe, die haer om stucken gestooten hebben.

m w. In de geestelijcke diepheyd.

m x. Menschelijcke Oeffeninghe om voort te komen.

m y. Sonder cruys oft zwarigheyt daer den mensch door getuchtigt wordt.

m z. De zwaerigheyt des kruys

m a. De Hemelsche goederen.

[p. 720]

Lichtveerdigh’ drift, al schijnt het hoogh en moy,

In tijd van kruys en ist niet meer dan Hoy.

 

‘t Is niet alleens waer med’ ghy ‘t schip ^m beladet,

Hoe snooder vracht, hoe meer ‘t u Heere schadet:

Want schip en tijdt word even wel besteet,

‘t Zy dat ghy quaed’ oft goede vrachten weet.

 

Werp uyt het schip ‘t geen dat tot stand soud dyen

Maer doeter in ^m kost’lijcke speceryen,

Boven ‘t profijt hebt ghy den soeten geur,

En doet u reys niet om een slechte leur.

 

Houdt goeden moet, ghy hebt een goede kanse,

Passeert de Kaep van ^m Bona d’Esperance:

Het Vaderlant houdt altijdt in ‘t ghedacht.

Aen vreemde kust doch niet te langh en wacht.

 

Het soet ghesangh der lockende ^m Syrenen

Vaert daer voorby, met doove ooren, henen,

^mVlisses quam hier door in ‘t vaderlant,

Anders had hy voor eeuwigh daer ghestrant.

m b. Den mensch belaedet hem selven somtijts met ydele dinghen.

m c. De lieffelijcke soetigheyd des Gheests.

m d. De hoope welcke door de liefde voor by gheseyldt wordt.

m e. De lusten deser Weerelt.

m f. In de doolinghe Vlisse. Lib: 12.

[p. 721]

Siet dat het goudt u niet en treckt aen kusten,

Daer ‘t ^m Wilde volck u eten soud met lusten,

Sy toonen u wel vriendelijck ghelaet,

Maer ‘t en is niet dan om haer eyghen baet.

 

Blijft in scheepsboort, wacht u voor vremde volken

Die tot u niet en spreecken dan door ^m Tolcken:

‘t Schijnt u welvaert hangt gansch aen eenen man

Na dat hy trou is, of de tael wel kan.

 

Wacht u oock voor de ^m Roovers felle gasten,

Die u met slaefschen dienst willen belasten,

En maken soo de Meester van u schip,

Sy zijn veel ergher dan een Zant of Klip.

 

Die ^m Vyanden die u by nacht bespringhen,

Moet ghy kloeckmoedig met de wapen dwingen,

En staen bereyt met ^m Kreft, met Helm, met Schilt,

En met het Zvveert, ghy dwinghtse soo ghywilt.

 

Het is wel waer, datter veel onderwijlen

Worden ghequetst, met ghefenijnde ^m Pijlen:

m g. De gierige eters die ‘t vlees der armen knagen.

m h. De Taelgeleerde.

m i. Daer men van leeft. Col. 2. 3.

m k. De Geesten der duysternisse.

m l. Leeft hier van Ephe. 6. 14.

m m. Satans listen, die hy heymelijck schiet int herte van den Mensch.

[p. 722]

Maer snijdtse uyt, liever met vleys met al!

Dan dat de wond u diene tot een val.

 

Voor alle ding acht op het volck van binnen,

(Ick meyn daer med’ u eygen woeste sinnen)

Die dickwils zijn op Zee balstuerigh stout,

Houdts’ in bedwangh, dattet u niet en rout.

 

So yemand niet wil hooren na zijn Wijser,

Haeld onder deur, of set hem ^m in ‘t Yser,

Tot dat hy is door Ordening getemt:

De cracht des geests moet dringen dattet klemt

 

Ghy zijt gestelt, als ^m Schipper, om te varen,

En alle dingh in orden te bewaren:

Siet dat ghy doch u reyse wel voldoet,

‘t Is maer ^m een reys, daer is niet meer te goed.

 

Rijck of beroyt, ‘t sal van beyden wesen,

Quijt ghy u wel, so sult ghy zijn gepresen,

maer zijt ghy leuy, traegh, slaperigh, en slof,

Ghy werdt bespot, en sult zijn ^m Schipper-of.

m n. Abstinentie, en uyterlijcken dwanck.

m o. Tot waerneminghe zijns selfs.

m p. Dit leven en is maer eens.

m q. Van alle heerlycheyt berooft.

[p. 723]

 

Menig het goed zijns Reders houd voor eygen

En brenght het deur: maer dese salmen dreygen

Met sulcken straf, als ^m d’ontrouvv Knecht vernam,

Die schaemrood stond voor het ootmoedich Lam.

 

Schipper siet toe, in qua buyen en kaken;

Schipper siet toe, om op geen zandt te raecken;

Siet toe wanneer ghy komt aen vreemde Kust;

Siet toe, siet toe, voor uwe eyghen lust.

 

Schipper siet toe, by nachten en by daghen;

Siet toe op u vyandts listighe laghen;

Siet toe, vvacht vvel, oock binnen u scheeps boordtl

Siet toe, siet toe: de wacht u toe-behoordt.

m x. Leest Mat. 23. 24.