'tGheestelijck Bloem-hofken

Beplant met veel lieflijcke Bloemkens, van verscheyden Coleuren, tot dienst van alle Liefhebbers der Cantijcke soetgeurigheydt

Het twee-en-vijftighste Liedt. Ephe. 5. 24. Gelijck de ghemeynte, Christo onderdanich is, alsoo sullen de Vrouwen haer Mannen onderdanich zijn, in alle dinghen. Ander Bruylofts-liedt,

Op de wijse: Blijdtschap van my vliedt.

O ghy Ionghe paer,
Die nu d’Echt beginnen,

[p. 335]

 

Neemt u tijd wel waer,

 

In u hert van binnen,

 

Elck in synen graet,

 

Soeckt wel te beleven,

 

d’Houvvelijcken staet,

 

V van God ghegheven,

 

Weest malkanders troost,

 

In droefheyd altoost,

 

Als u eenich kruys toehelt,

 

Laet de Liefde reyn,

 

Wesen een Fonteyn,

 

Daer het alles in versmelt,

 

Daer is minst gheleghen,

 

In het overweghen,

 

Van het tydelijcke goedt,

 

Want des Heeren zeghen,

 

Leydt in ‘t soet beweghen,

 

Van een Goddelijck ghemoedt.

[p. 336]

 

Den Man die moet voor al,

 

Sien op synen Heere,

 

Die in ‘t aerdsche dal,

 

Hier quam zijn een Leere,

 

Och wat liefden dwanck,

 

Heeft hem hier ghedreven,

 

Menigh sueren ganck,

 

Heeft hy aengheheven,

 

Al om dat hy sou,

 

Sijn beminde Vrouw,

 

Heylich maecken aen de Ziel,

 

Dit is het ghebouw,

 

Van de rechte trouw,

 

Daer van d’eerste Werelt viel,

 

Dit is nae Schrifts Leere,

 

Trouvven inden Heere,

 

Als men hem met God verbint?

 

En van beyden keere,

[p. 337]

 

Tot Gods prijs, en eere,

 

In den Heer is eens ghesint.

 

 

 

En ghy oock Vrou Bruydt,

 

Sult door liefd’ en minne,

 

Gaen u selven uyt,

 

Alst was van beginne,

 

Want veel Vrouwen soet,

 

Heylich van manieren,

 

Ginghen deur ootmoet,

 

Haeren ganck vercieren,

 

Sara, Rebecca,

 

Hester vol ghenae,

 

En Abigail, kloeck van sin,

 

Daer toe Monica,

 

Volght haer seden na,

 

Deur een Goddelijcke min,

 

‘t Is een Vrouw’ ghegheven,

 

Datse deur haer leven,

[p. 338]

 

Kana gewinnen haers mans hert,

 

Wt Liefde ghedreven,

 

Daerom sy verheven,

 

Boven alle schatten wert.

 

Een hert, en een Ziel,

 

Och wat soeter wesen,

 

Daer noyt scheel en viel,

 

Of hetwerd ghenesen,

 

‘t Is een Hemelsch vreught,

 

Daer twee herten t’samen,

 

Wassen op in deught,

 

Vyerich nae ‘t betamen,

 

Den Bruydegom fijn,

 

Die van Water Wijn,

 

Heeft ghemaeckt tot Cana soet,

 

Sy u Medecijn,

 

En zijn soet aenschijn,

 

Wil vertroosten u ghemoedt.

[p. 339]

 

Op dat druck en rouwe,

 

Door zijn soet bedouwen,

 

Mach verkeeren in jolijt,

 

En in liefd’ en trouvve,

 

Leeft als Man en Vrouwe,

 

Van den Heer ghebenedijdt.