'tGheestelijck Bloem-hofken

Beplant met veel lieflijcke Bloemkens, van verscheyden Coleuren, tot dienst van alle Liefhebbers der Cantijcke soetgeurigheydt

Het drie-en-vijftighste Liedt, Ander Bruylofts-Liedt.

Op de wijse: Hoe legg’ ick hier in dees ellende,

Ick moet een Liedt tot uwer eeren,
V schencken Bruydegom en Bruydt,

[p. 340]

 

Ick wensche dat den Heer der Heeren,

 

In ‘t Paradijs uw’ Houvvlijck sluyt,

 

Dat ghy als twee verbonden Zielen,

 

Meucht al wat Liefde breeckt vernielen.

 

Den Bruyd’gom Iesus sy u beelde,

 

Die zijn Bruydt soo met min bemint,

 

Dat hy noyt hadt volkomen weelde,

 

Dan als hy haer by hem bevindt,

 

En eer dat hy haer sou verlaten,

 

Hy sou veel eer hem selven haten.

 

‘t Heeft hem ghekost, zijn dierbaer leven,

 

Sijn Rijck, zijn Kroon, en al zijn vreucht,

 

Wanneer hy haer zijn trou quam gheven,

 

Want daer uyt bleeck der liefden deucht,

 

En noch en kan hy nu niet rusten,

 

Voor sy gheniet zijn Hemelsch’ lusten.

 

Haer kranckheyd heeft hysoo ghedragen,

 

Haer Wonden hy met soetheyd bandt,

[p. 341]

 

Wanneer sy komt haer nooden klagen,

 

Hy is bedienstich met zijn handt,

 

Want dat is de Liefde gheen hinder,

 

Altijd te buyghen tot het minder.

 

En oock haer eyghen wil te sterven,

 

Dat valt zijn lieve Bruydt soo soet,

 

Sy wil veel liever alles derven,

 

Als hem te missen in ‘t ghemoet,

 

Sy practiseert hoe sy sal buyghen,

 

Om haer ootmoedigheyd te tuyghen.

 

Dit maeckt den bant van twee ghelieven,

 

Wanneer sy bey nae Gods instel,

 

Malkander soecken te gherieven.

 

En niet en bouwen hier de Hel,

 

Christus exempel is een Leere,

 

Hoe men sal trouvven in den Heere,

 

Twee Zielen eerst in God verbonden,

 

Die legghen altijd daer op toe,

[p. 342]

 

Hoe dat sy sullen vry van sonden,

 

Malkander dienen in het goe,

 

Want dat is al haer vreucht, en leven,

 

Malkander troost en dienst te gheven.

 

Wt God vloeyd liefde, en soeten vrede,

 

En die dit draghen in hun hert,

 

Die deylent oock malkander mede,

 

Soo dattet alles eenigh werdt,

 

Want uyt dit een, ist al ghevlooten,

 

‘t Gheen hem in veelen komt vergrooten.

 

God wil u t’saem ghebenedyen,

 

En oock wanneer ghy Kinders windt,

 

Dat haer welvaert, u mach verblyen,

 

Ghelijck ghy aen u Ouders vind,

 

Volght de voetstappen van de vromen,

 

Soo sal u God, te hulpe komen.