'tGheestelijck Bloem-hofken
(1637)–Anoniem 'tGheestelijck Bloem-hofken–
AuteursrechtvrijBeplant met veel lieflijcke Bloemkens, van verscheyden Coleuren, tot dienst van alle Liefhebbers der Cantijcke soetgeurigheydt
[pagina 343]
| |
Voys: Nae dat ick hebb’ ghelesen.Seer hooghe is te prysen,
Den houwelijcken staet,
Maer eere te bewysen,
Is oock die ‘t anders gaet,
Die hier door onghelegentheyd,
Door avontuer, of teghenheyd,
Het houwelijck niet beleeft,
Dewijl ‘t God niet en gheeft.
Dochters seer arm van goede,
Of ander accident,
| |
[pagina 344]
| |
Al zijnse van ghemoede,
Dencktsaem en wel bekent,
Sy worden dickwils niet ghesocht,
En oock seer weynigh om ghedocht,
Want die de Weerelt mint,
Is tot haer niet ghesint.
Godt kan nochtans wel gheven,
Een deughtsaem wederpaer,
Maer oft van al u leven,
Soo niet voorsien en waer,
En wilt daerom bedroeven niet,
Godt die al u behoeven siet,
Sal u in ‘t herte zijn,
Een troostbaer Medecijn.
Hoe veel zijnder ghevonden,
Die dickwils in hun hert,
Wenschen te zijn ontbonden,
En dat om al de smert,
| |
[pagina 345]
| |
Dus denckt en hebdy hier gheen huys,
Soo en hebdy daer door gheen kruys,
Steld u daer in te vreen,
Ghelijck de vrome de’en.
Noch zijnder oock persoonen,
Weduw’ of Weduw’naer,
Die ghewent zijn te woonen,
By een houwelijcks paer,
En nu door het afsterven siet,
En konnen sy verwerven niet,
Haer lief gheselschap soet,
Dit bedroeft haer ghemoedt.
Dees moeten haer niet quellen,
Noch ‘t herte maecken zwack,
Maer haer te vreden stellen,
In druck en onghemack,
En dencken ‘t is nu soo Gods wil,
Laet ick nu hier in wesen stil,
| |
[pagina 346]
| |
Godt wel troost gheven kan,
In plaets van Wijf, of Man.
Veel Weduwen manierich,
Hebben gheleeft eensaem,
Anna was goedertierich,
Dienende ‘s Heeren Naem,
En Iudith oock een Vrouwe wijs,
Sy diende Godt in haer logijs,
Dees exempels ghedenckt,
Als u ‘t ghedachte krenck.
Noch zijnder die het trouwen,
Wel mach ghebeuren hier,
‘t Sy Maechden ofte Vrouwen,
Of mans persoonen fier,
Maer siet den over goeden raedt,
Die in Corinthen seven staet,
Heeft haer in ‘t hert gheraeckt,
Dies haer wat lievers smaeckt.
| |
[pagina 347]
| |
Van driederley besneden,
Spreeckt Christus openbaer,
Doch eenighe die ‘t deden,
Om ‘t Hemelrijck klaer,
Het en is uyt te spreecken niet,
Wat groote blijdschap hem gheschiet,
Die hier een aertsche vreucht,
Gheeft om ‘t Hemels gheneucht.
Altijd met God te wesen,
En volghen ‘t heylich Lam,
Dit kan de Ziel ghenesen,
In al wat hier op quam,
Aen niemand zijn ghebonden hier,
En vry van alle sonden schier,
Deur ‘t Leven klaer en reyn,
Dat desen is ghemeyn.
‘t Ydlijck ghewoel maeckt hinder,
Van binnen in ‘t ghemoet,
| |
[pagina 348]
| |
Den vryen staet is minder,
Hier aengebonden vroet,
Want die het houwelijck hantiert,
Niet soo wel hy met reden viert,
Als hy zijn werck laet staen,
Soo Paulus doet vermaen.
Hierom ghy Ionghe Maeghden,
‘t Sy Vrouw persoon, of Man,
Of u nature klaeghden,
Misdeelt te wesen dan,
Ghedenckt dat ghy een meerder goet,
Alhier meucht hebben in ‘t ghemoet,
Als ghy wel hebben sout,
Met uytterlijck ghetrout.
V herte laet vereenen,
Met uwen Bruydegom,
Ghy en hoeft niet te meenen,
Alleen te zijn daerom,
| |
[pagina 349]
| |
Want ghy doch zijt verbonden recht,
Al in de Gheestelijcke Echt,
Van Christo en zijn Bruydt.
Die niemand uyt en sluyt.
Ontellijck is de schare,
Daer ghy meed’ eenigh bent,
Verblijdt ghy onvruchtbaere,
Doch dese stemme kendt,
Want veel meer kinders hebt ghy dan,
Sy die daer hebben eenen Man,
Alleen hy niet en leeft,
Die Iesus by hem heeft.
1. Cor. 7. 40.
[...]ter sy isser beter aen, ist dat sy also blijft na mijnder meyninge, ick meyne dat ick oock den Gheest Gods hebbe. |
|