'tGheestelijck Bloem-hofken
(1637)–Anoniem 'tGheestelijck Bloem-hofken–
AuteursrechtvrijBeplant met veel lieflijcke Bloemkens, van verscheyden Coleuren, tot dienst van alle Liefhebbers der Cantijcke soetgeurigheydt
[pagina 83]
| |
Stemme: Van de Lustelijcke Mey.Der Eng’len Euangelisch sangh,
Quam van Gods throon afdalen,
En gaf in die haer weder-klangh,
Die moede zijn van dwalen,
Ach! wat soeter melody,
Mensch, weest nu van herten bly,
V is gheboren heden,
Dijn Zielen rust, en vrede.
| |
[pagina 84]
| |
O wonder aenghenaem gheluydt,
In d’Ooren die dit hooren,
De Hemel-schaer songh luydbaer uyt,
Om yder te bekoren:
Eer zy Godt in ’s Hemels Troon,
Vreed op d’Aerd, (o soeten toon)
Den mensch een goeden vville:
Mensch hoopt, en houd u stille.
O Mensch u wil leyt ‘t hoochst geschent,
Dit proeft aen u verkiesen,
Onkundigh kiest u grootst ellendt:
Dit baert vrydoms verliesen.
D’eyghen vvil hebt ghy verhooght.
En ghemaeckt tot man, en vooght,
Dies moet ghy voor hem draven,
Ghelijck als d’eyghen slaven.
Aenschouwt nu mensch u droeven stant,
Melaetsch zijn al u Leden,
| |
[pagina 85]
| |
Dies moet ghy uyt Godts heyligh Landt
Gaen dolen langhs de Steden:
Want ghy bent te seer besmet,
En vervreemt van Godes Wet
In d’oorsaeck te ghelooven,
Dat ghy moet zijn verschoven.
V noodt, en jammerlijck ghestalt
Leert u dijn hulpen soecken;
V noodt nood u dat ghy neer valt,
Met u zonds-vuyle doecken.
Bidt met den Melaetschen mensch:
Heer vvilt ghy, ick vvil en wensch;
Wilt ghy, o Heer ghepresen;
Wilt ghy, ghy meught ghenesen.
Soo ghy mee Christi antwoordt hoordt,
Soo sult ghy jubileren:
Want ‘t helend Woort quam door ‘t Woort voort
Ick vvil: merckt hier ‘t bekeeren,
| |
[pagina 86]
| |
Doen ’s mensch wil in Gods vvil stondt,
Waer zijn vvil vry, en ghesont.
Sal Gods vvil dan gheschieden,
Soo moet g’u vvil Godt bieden.
Geen reden varich mensch op d’aerd
Die niet vvil eeuwigh leven,
Want niets is hem soo lief, en waerdt,
Alst hem zijn rust kan gheven.
Wie heeft mensch dees vvil gheleert,
Dat hy Gods vvil, en begheert,
Wil leven vol ghenoeghen,
En niet in pijnlijck wroeghen.
In dees goevvil, schijnt Christus ’t licht
Diet alles is in allen,
Maer mensch als een ellendich wicht,
Lieft steets zijn schaedlijck vallen,
Doch de Liefd’ reyckt hier zijn handt,
Doet zijn lieve mensch bystandt,
| |
[pagina 87]
| |
En komt zijn wil beweghen,
Tot ’s Levens vvare Weghen.
God raed uyt liefd’ versacht u quaetGa naar voetnootm
Hoe billijck zijn dees reden.
En lieft het goedt dat u versaedt,
O! mensch wilt dit ontleden,
Godt soeckt u, soeckt ghy hem vveer,
Want hy is van u niet veer,
Als mensch God heeft ghevonden,
Is God met Mensch verbonden.
‘t Is Gods vvil u saligheyd,
Wilt ghy oock salich wesen,
Soeckt waer dijn vvil gevangen leyd,
In eyghen Liefd’, of vreesen,
Maeckt hem los, en geeft hem God,
’t Eyghen is doch ‘t middelschot,
Naeckt Gods hy sal u maken,
En u vvil vruchtbaer maecken.
| |
[pagina 88]
| |
Den Echten-staet laet zijn u beeldt,
De Vrouw moet haer vvil buyghen:
De Man dan door de vrouwe teeldt,
De daedt kan sulcks betuyghen’
D’eenigh vvil baert al de vreught:
Lieft dan dese schoone deught,
Want hier door wordt herboren
Dat eeuwigh was verloren.
Dijn vvil versaecken is u Cruys,
Dit’s al u lastigh draghen:
Maer voeght u by dijn Herders huys,
Lust u hier wat te klaghen.
Hoord u Cruys-Heers Cruys-leers Liedt,
Niet mijn vvil, maer d’u gheschiedt:
Dit moet ghy van hem leeren,
Soo kan u gheen dinck deeren.
Heeft ymand lust in dit Musijck
Een-stemmigh mee te singhen:
| |
[pagina 89]
| |
Die steldt zijn vvil met Godt ghelijck,
Want soo zijn al Gods dinghen;
D’eyghen vvil maeckt Brandt en Hel,
Eeuwigh knaghen ‘t Ziels ghequel.
Verlost ons van ons quaden,
O Heer, door u ghenaden.
|
|