'tGheestelijck Bloem-hofken
(1637)–Anoniem 'tGheestelijck Bloem-hofken–
AuteursrechtvrijBeplant met veel lieflijcke Bloemkens, van verscheyden Coleuren, tot dienst van alle Liefhebbers der Cantijcke soetgeurigheydt
Stemme: Gods kinderen ghy meught wel zijn verheught.Ghy die noch ’s werelts lusten mint,
En u doort vleesch verleyd’lijck leyden laet,
Den stant uws selfs eens recht besint,
En hoe ghy sinckt, in een on-eynd’lijck quaet,
Hoe schoon in ‘t oogh de Weerelt staet,
| |
[pagina 165]
| |
Als roock vergaet // al haer schoon schynen,
Haer glans moet snel verdwynen,
Sy sal pijnen // daer Minnaers noch in ‘t end,
Want elcke sonde send,
Van selfs, zijn eyghen straffe,
In Ziels en Lijfs ellend.
O wel onsalich is die Mensch,
Die ’s Hemels gunst, en zegen derven moet,
Want oft hier al wat gaet nae wensch,
Seer schielijck leyd zijn steun onder de voet,
Soo wel des Ziels, als Lichaems goedt,
Spoet, of on-spoet // ’t bloeyt allegader,
Van God ons s’Hemels Vader,
’s Levens ader // wie dan Gods goetheyd erft,
Wel salich leeft, en sterft,
Maer wel dubbel, onsalich
Die Godes gunste derft.
Blijft God dan ‘t eenigh goed altoos,
| |
[pagina 166]
| |
Is buyten hem niet als rampsaligheydt,
Soo is ‘t wel dom en redeloos,
Dat boven God noch yet in ‘t herte leydt;
Een Godt die willigh is bereydt,
Ia smeeckt en vleyd // om ons gemoeden
Te laven, en te voeden,
Met zijn goeden // die oock almoghend is,
En diens woord is ghewis,
Die niet als Mensch sal feylen
In zijn beloftenis.
O mensch! u selfs eens overweeght,
En Godes goetheyd ghy hebt speuren sult,
Ghy had door zond moetwilligh gepleeght,
Gods gunst verworpen, en zijn straf verschult
Nochtans heeft hy met dy ghedult;
Iae hy vervuld // u uyt ghenaden,
Met veelderley weldaden:
‘t Velt geladen // van vruchten dy toelacht,
| |
[pagina 167]
| |
Hy gheeft u tijd en kracht
Om zijn gaven ghenieten,
Of ghy u noch bedacht.
Doet op ‘t schult-boeck van dijn geweet,
Thien duysent pond ten achteren zijt ghy,
Hier teghen hebt ghy niet ghereet,
Maer word gedreygt, met eeuwige slaverny
En God maeckt u van schulden vry,
Niet alleen hy // met dy te vreden,
Schelt quijt, all’ dijn voorleden
Achterheden // maer hy wil boven dien,
Dy met goeden versien
Waer door alle ellende,
In eeuwigheyd sal vlien.
Hy schenckt u zijn Lief eenigh kint,
In wien hy alle schat besloten heeft,
Die u van ’s Duyvels strick ontbint,
En boven dien, noch veel rijckdommen geeft
| |
[pagina 168]
| |
Waer door dat ghy rechtveerdigh leeft,
En vierich streeft // in selfs versaken,
Nae Godes heylich-maken,
Iae doet smaken // in ‘t gheloof Hemel-vreught,
En hoop, de Ziel verheught,
Maer hier naer in ‘t waer wesen,
Volkomen heyls gheneucht.
Soo eenigh goed, tot Liefde weckt,
Soo yemands Ziel, door ‘t schoone word vermaeckt
God ‘t hooghste goed noodwendich treckt,
Die zijn goetheyd, en schoonheyd, siet en smaeckt,
Gods sorgh over ons stadich waeckt,
Zijn Liefde haeckt // na ons welvaren,
Sou dat gheen weer Liefd’ baren,
Ia wy waren // ondanckbaer en gansch bot,
En in ‘t verkiesen sot,
Soo wy hier yets meer lieven,
Dan ‘t eenich heyl dat God.
|
|