'tGheestelijck Bloem-hofken
(1637)–Anoniem 'tGheestelijck Bloem-hofken–
AuteursrechtvrijBeplant met veel lieflijcke Bloemkens, van verscheyden Coleuren, tot dienst van alle Liefhebbers der Cantijcke soetgeurigheydt
[pagina 270]
| |
Op de wijse: O domme Ieught.O Wonder God, Koninck en machtigh Heer,
Ghy sit hoogh, en siet inde diepte neer,
Ghy siet op Mensch, ‘t gheschapen Creatuer,
| |
[pagina 271]
| |
Dat blijckt, dat blijckt,
Dat blijckt aen al u wonder bestuer.
Ghy hebt, o Godt, gheschapen hier den mensch
Nae ‘t eygen Beeld, volkomen nae u wensch,
En hem gheset over u wercken al,
Die ghy, die ghy,
Die ghy gheschapen hebt, sonder ghetal.
O edel Mensch betracht u rechten staet,
Laet Godes Geest u leyden nae sijn raedt,
Weest maer ghetrouw, en volgt hem soo naer,
Dan sal, dan sal,
Dan sal gheen dinck u lastigh zijn te zwaer.
Al wat ghy siet dat dient tot leering schoon,
‘t Hindert u niet, maer ‘t staet u al ten toon:
‘t Maeckt u maer vast, heel seecker en gewis,
Dat hy, dat hy,
Dat hy alleen Schepper van alles is.
Aensiet de Sonn’ blinckend aen ‘t Firmament,
| |
[pagina 272]
| |
En oock de Maen die gheeft haer schijnsel jent,
Die Sterren klaer blincken als Cristalijn:
Hoe schoon, hoe schoon,
Hoe schoon moet dan den lieven Schepper zijn.
De Boomen schoon, met vruchten delicaet,
Elck heeft zijn smaeck, ‘t heeft schier geen tal noch maet,
En op haer tijdt brenghen sy vruchten weer:
Wie kan, wie kan,
Wie kan u lof te recht verbreyden, Heer?
De Diertjes soet, vol lieffelijck gheluydt,
Elck met haer toon breyden u eere uyt:
Als ick dit hoor, ick moet verwondert zijn,
En denck, en denck,
En denck, hoe schoon moet dan den Schepper sijn?
De Bloemkens fier, elck een heeft zijn coleur,
Elck heeft zijn aerdt, en zijn bysonder geur:
Het ghetuyght al u wonderlijcke macht,
Dat ghy ‘t, dat ghy ‘t,
| |
[pagina 273]
| |
Dat ghy ‘t soo onderhoudt door uwe kracht.
De Kruyden groen vol reuck en Medecijn,
Elck heeft sijn aert, de Wijnstock heeft haer Wijn,
Het Gras daer hy verbreydt oock uwen lof,
‘t Spruyt al, ‘t spruyt al,
‘t Spruyt al uyt u ghenaedelijcken Hof.
Als ick hier sie u wonderlijck beleydt,
Door u wijsheyd gheschapen en bereydt:
Ick denck dickmael, o lieve Koninck schoon:
Hoe soet, hoe soet,
Hoe soet zijt ghy daer boven in uw’ Throon.
|
|