'tGheestelijck Bloem-hofken

Beplant met veel lieflijcke Bloemkens, van verscheyden Coleuren, tot dienst van alle Liefhebbers der Cantijcke soetgeurigheydt

[p. 431]

Het twee-en-tseventighste Liedt, een Aen-spraecke der Zielen, tot haren Bruydegom: Met eenen aenwijsende, door wat middel datse gheholpen wordt.

Voys: Lief uytverkoren,, Lief triumphant

Lief uytverkoren // mijns herten vreucht,
Wt God gheboren // vol van gheneucht,
‘t Inwendich wesen // met uwen douw,
Kond ghy ghenesen // van druck en rouw,

[p. 432]

 

Ghy laevet mijn // met Melck en Wijn.

 

Gheen Medecijn // men beter wenschen sou.

 

Ben ick armoedigh // van tijd’lijck goedt,

 

Seer overvloedigh // mijn Ziel ghy voedt:

 

Moet ick hier derven // des vleys ghemack,

 

Uwe Conserven // zijn mijn gherack:

 

Word ick versmaedt // door nijdt, en haet,

 

Ghy geeft my raedt // hoe ick sal dragen ‘t pack.

 

V wijsheydts Reden // my onderwijst,

 

Door de ghebeden // mijn Ziel ghy spijst:

 

Ghy komt my leeren // tot aller stondt,

 

‘k Hebb’ maer te keeren // in ‘s herten grondt,

 

Want van ‘t begin // waert ghy daer in:

 

Gheen soeter Minn’ // ter wereld oyt men vondt.

 

‘t Is waer, ‘s vleys lusten // vertoonen schoon,

 

Maer met onrusten // komt haren loon:

 

Des Gheestes minne // blijft altijdt staen,

 

Iae met ghewinne // sal sy op gaen,

[p. 433]

 

Ghelijck een vyer // soo brandtse schier,

 

Wanneerse hier // niet en werdt uytghedaen.

 

‘t Is niet te spreecken // hoe dat een hert

 

Hier wordt ontsteecken // als ‘t niet en werdt

 

‘t Voedtsel ontooghen // door valschen schijn,

 

En dat de ooghen // gheen stricken zijn,

 

Als men de wacht // houdt voor ‘t ghedacht,

 

Den Geest voelt kracht // die anders leyd in pijn.

 

Prins toont u krachten // in ons ghemoedt,

 

Dat de ghedachten // het rechte goedt

 

Moghen aenhanghen // en vinden rust,

 

Voor het ontfanghen // van d’aerdtsche rust:

 

Blijft ghy ons by // en wy by dy,

 

Door gheen party // en werdt ons Liefd geblust.