'tGheestelijck Bloem-hofken

Beplant met veel lieflijcke Bloemkens, van verscheyden Coleuren, tot dienst van alle Liefhebbers der Cantijcke soetgeurigheydt

[p. 434]

Het drie-en-tseventighste Liedt, Teghen d’Atheisten, Dat zijn de ghene die Godt ende zijn regeeringe ontkennen.

Stemme: Ach! Amarillis.

Wyckt Atheisten;
Wijckt ghy Sophisten;
Wijckt alle die mijn Ziele quellen:
Laet my den lof van mynen God vertellen;
Wijckt alle die ontkent
Godt, in zijn regiment,

[p. 435]

 

Want gheen ander Regent

 

En kondt ghy stellen.

 

Waer is Godt vonden?

 

Spreecken u monden:

 

Maer Godt kondt ghy ten eersten mercken

 

Indien gy wilt, aen al zijn wonder wercken:

 

De Wereld hanght aen niet,

 

Ghelijck men daegh’lijcks siet:

 

Door wiens kracht dit gheschiedt,

 

Wijst my dien stercken!

 

Wie heeft soo konnen

 

Den loop der Sonnen,

 

De vaste Sterren en Planeten

 

Elck in zijn loop soo konstigh afghemeten?

 

Dat elck in zijn ghelit

 

Soo onberoerlijck sit:

 

Wie heeft gheordent dit,

 

Kondt ghy dit weten?

[p. 436]

 

D’sienlijcke dinghen

 

Haer werck volbringhen,

 

Door een onsichtbaer krachtigh wesen,

 

Dit kondt ghy in u eyghen hert wel lesen:

 

Want ‘t gheen ghy in u draeght

 

Is boven ‘t gheen ghy saeght,

 

D’ervaringh dit bevraeght,

 

‘t Sal u ghenesen.

 

Soo is den grooten

 

Godt oock beslooten

 

In al zijn werck, ‘t welck hy bestieret:

 

Gelijck u Ziel u gantsch Lichaem regieret.

 

Seght ghy: wijst my Godts Gheest?

 

Soo segh ick: toont my eest

 

‘t Gheen in u is het meest,

 

Waer door ghy zwieret.

 

Ghy sult toelaten

 

Eenigher maten

[p. 437]

 

Een Godt, doch die niet is alomme,

 

Op dat u Ziel oock desen strick ontkomme:

 

Merckt op u doen en laet,

 

Of niet elck Lede-maet

 

In u gheweldt en staet:

 

Dit is de Somme.

 

Is op der Aerden

 

Gheen Godt vol waerden,

 

Soo ist een Rijck, doch sonder Coningh;

 

Soo ist alleen een Vaderloose woningh:

 

Soo soud’ ‘t particulier

 

Zijn beter van manier,

 

Dan ‘t alghemeen bestier

 

In zijn vertooningh.

 

Waer rijck of macht // is

 

Gheensins veracht // is,

 

Een Scepter, en een hooghst’ ghebieden,

 

Siet men in ‘t kleyn dit overal geschieden?

[p. 438]

 

Heeft den Schepper van al

 

Alleen dit ongheval,

 

Datter yets kan, en sal

 

Zijn handt ontvlieden.

 

Soo is hy minder,

 

En meer met hinder

 

Dan d’arme Mensch, die hier moet sterven,

 

Want dees regeert zijn rijck, ‘t welck God moet derven,

 

Het kleyn is boven ‘t groot,

 

Het leven wijckt den doodt:

 

Zijt ghy van wijsheydt bloot,

 

Soo sal dit kerven.

 

Daer gheen opsicht // is,

 

Dwangh noch ghericht // is,

 

Daer volght elck een zijn eyghen wille:

 

Maer hoogh en leegh vind hier altijt geschille,

 

Elck staet hier aen een touw,

 

Hy kan niet soo hy wou,

[p. 439]

 

Een heymelijck ghebouw

 

Dat houdt hem stille.

 

Vraeght Alexander,

 

Of vraeght een ander,

 

Hoe hooghen Prins vol heerlijckheyden,

 

Waeroms’ haer rijck niet verder uyt en breyden

 

D’antwoordt werdt u vertelt:

 

Ons macht en ons ghewelt

 

Is hier een pael ghestelt,

 

Daer ‘t op moet scheyden.

 

Soo isser hoogher

 

Dan eenigh boogher,

 

Een wijsheydt boven alle wijsen,

 

Die, of men wil of niet, nochtans moet prijsen,

 

Wiens Rijcke heeft bestant,

 

En wiens moghende handt

 

Door ‘t gheen hy breeckt en plant

 

Men kan bewijsen.

[p. 440]

 

Godt te ghelooven

 

Bene’en en boven,

 

Dat meerdert hoop’, ziel, rust, en minne,

 

Maer ‘t ongeloof brengt veel verwoestheyt inne:

 

Wie Godts bestieringh mist,

 

Hem selfs bedrieght met list,

 

Nimmermeer deegh’ en ist

 

In zynen sinne.

 

De Creatuyren

 

Sijn ‘t aller uyren

 

Ghetuyghen van de macht haers Heeren,

 

Al haer beweegh’nis comt door zijn regeeren

 

Al watter leeft dat spreeckt,

 

En zynen Lof uyt breeckt:

 

Wie hier noch teghen steeckt,

 

En wil niet leeren.