'tGheestelijck Bloem-hofken

Beplant met veel lieflijcke Bloemkens, van verscheyden Coleuren, tot dienst van alle Liefhebbers der Cantijcke soetgeurigheydt

[p. 102]

Het sestiende Liedt, Psalm 90.

Op de maet van den achtsten Psalm.

Heere Godt, ghy zijt ons toevlucht ghepresen
Nu voort en voort, eer dat oyt hadde wesen
Gheberght, end’ aerd, eer wereld was bereydt;
Ghy waert, en blijft Godt in der eeuwigheydt.

Die metten doodt de menschen velt ter neder,

En roept: komt ghy menschen kinderen weder;
Duysent Iaer zijn als een Nacht-waeck voor dy,
Of als den dagh die gisteren ginck voorby.

Ghy laet den Mensch als een stroom varen heenen,

Een slaep ghelijck, als ‘t gras ‘t welck haest verdweenen
Is, en vroegh bloeyt, jae haest verwelckt, en wort
Des avondts afghehouwen, en verdort.

[p. 103]

 

Dijn toorn maeckt dat wy den doodt soo erven,

 

En dijn gramschao, dat wy soo schielijck sterven:

 

Ghesteldt voor u onse misdaden zijn,

 

Ons heym’lijck quaedt dat licht van dijn aenschijn.

 

Derhalven oock ons daghen heenen varen,

 

Door u gramschap wy eynden onse Iaren,

 

Ghelijck als een onnut vervlieghend woordt:

 

Het leven gaet met tseventigh Iaer voort:

 

Of soo ‘t wel staet, sal tachtentigh bereecken,

 

En wanneert nu al kostlijck is ghebleecken,

 

‘t Heeft maer gheweest arbeyd, en moeyte, dan

 

Het vaert snel wech, als vloghen wy daer van.

 

Wie ghelooft dat ghy soo verstoord soud wesen?

 

Wie zijnse die door zijn grimmigheydt vreesen?

 

Heer, op dat wy verstandt bekomen, doet

 

Bedencken ons, dat men hier sterven moet.

 

Keert weder doch, tot ons, o Godt weldadigh,

 

En weest voor al dijne knechten ghenadigh,

[p. 104]

 

Vervult ons vroegh met de ghenade dijn,

 

Dat wy altoos roemen, en vrolijck zijn.

 

Nae plaghen veel, die wy soo langhe lyden,

 

Wilt toch, o Heer, ons wederom verblijden;

 

Verheught ons, God, nae dat wy ‘t ongheluck

 

Verdraghen, met veel droefheyd en veel druck.

 

Dijn knechten wilt u daden groot bewijsen,

 

En laet dijn eer voor hun kind’ren oprijsen,

 

Vrundlijck zy Godt, ons, en hy verder sterck,

 

Ons wercken al, hy stier ons handen werck.