'tGheestelijck Bloem-hofken

Beplant met veel lieflijcke Bloemkens, van verscheyden Coleuren, tot dienst van alle Liefhebbers der Cantijcke soetgeurigheydt

[p. 421]

Het negen-en-tsestighste Liedt, Van den Plicht der Vrouwen.

Voys: Tobias tot sterven gheneghen.

In ‘s Heeren Naem moet ick beginnen,
Een troostbaer Liedt voor uwe sinnen,
Waer by // dat ghy,
Door dit beschencken // ons meucht ghedencken.

Al zijt ghy wijt van ons gheseten,

Nochtans en zijt ghy niet vergheten,
Veel min // noch in,
Des Heeren ooghen // die ‘t al vermoghen.

Nu ‘t gheen dat ghy hebt te aenschouwen,

[p. 422]

 

Dat is ‘t exempel van de Vrouwen,

 

Die Godt // tot lot

 

Hebben verkooren // zijn wil te hooren.

 

Neemt eerst aen Sara dese Leere,

 

Die haeren Man ghenoemt heeft Heere,

 

Haer wil // was stil

 

Overghegheven // in haer Mans leven.

 

Een Vrouw kan door ootmoedicheden,

 

Met haren Man leven in vreden,

 

Niet sy // maer hy,

 

Komt toe ‘t regieren // en al ‘t bestieren.

 

Konden de Vrouwen dit bevaten,

 

Het soud’ haer dick veel onrust baten,

 

En ‘t sou // de trouw,

 

Met liefd’ bespoeyen // den Geest doen bloeyen.

 

Elkanas Wijf leert hoe aendachtigh,

 

Een Vrouw haer nood moet wesen klachtigh,

 

Aen hem // die stem,

[p. 423]

 

Noch woort behoevet // als ‘t hert bedroevet.

 

Neerstich en in armoed’ gheduldich,

 

Bewees haer Hanna eenvuldich,

 

Sy was // te pas,

 

En wel te vreden // in kleynicheden,

 

Koninghen zijn het hert ghewonnen,

 

Van Vrouwen, als wy lesen konnen,

 

Soo heeft // beleeft,

 

Hester verkreghen // haer Mans beweghen.

 

Abigail was een wyse Vrouwe,

 

Sy sweech in tijd van druck en rouwe,

 

Met goedt // doen vroet,

 

Kon sy ‘t gheresen // onheyl ghenesen.

 

Reyn was Maria in haer leven,

 

Deur ghehoorsamich ondergheven,

 

In vlucht // ghesucht,

 

Boogh sy haer herte // tot pijn en smerte.

 

Een voorbeelt van Godvruchticheden,

[p. 424]

 

Is Priscilla, wiens kloecke reden,

 

Verwon // en kon,

 

Leeren manierich // Apollo vierich.

 

Laet dees exempels u behaghen,

 

En wilt u selven daer nae draghen,

 

De Kroon // en ‘t loon,

 

Van dese vromen // sult ghy bekomen.

 

Sijt God bevolen nu in vreden,

 

Draeght ons ghemeynschap in ghebeden,

 

Dit deel // blijft heel,

 

En onghescheyden // in eeuwicheyden.