'tGheestelijck Bloem-hofken
(1637)–Anoniem 'tGheestelijck Bloem-hofken–
AuteursrechtvrijBeplant met veel lieflijcke Bloemkens, van verscheyden Coleuren, tot dienst van alle Liefhebbers der Cantijcke soetgeurigheydt
Stemme: Een eeuwige vreugt die niet en vergaet.Paulus acht zijn ghewin voor schae
Om Christum te ghewinnen,
| |
[pagina 133]
| |
Christus met zijn Gheest en ghenae,
Bewoond’ alleen zijn sinnen:
Al ‘t sienlijck acht hy dreck,
Noodt, kommer, noch ghebreck
Docht hem yet te ghelijcken,
Zijn d’onghemeten vreught,
En glory vol gheneught,
Die naemaels in Gods volck sal blijcken.
Aerdts-lusten, die de hooghste lust
En Gode wederstreven,
Waent hy gheen lusten, wants’ onrust
En onvernoeghen gheven:
Maer het beloofde goedt,
Dat Godt den zynen doet,
Is wesentlijck volkommen
In niemands hert ghedaelt,
Noch van gheen oogh bestraelt,
En waer voor dat elck moet verstommen.
| |
[pagina 134]
| |
Wat ons den Vorst der wereld toont
Is ydelheyd, en loghen,
Hy troont met lust, met smert hy kroont,
Oock buyten het vermoghen:
Is ’s wereldts lust gheheel,
Maer ‘t alderbeste deel
Van Maria verkooren
Christus ghenadigh deylt,
En mildelijck uyt deylt
Voor die, die maer en willen hooren.
Maer of ghy waert in weelden dan
Nae wensch en wil gheseten:
D’een ramp of d’ander schielijck kan
V dwaes en stout vermeten
Gantsch storten in den grondt,
Maer die in Gods verbondt
En liefd’ is op-ghetoghen,
Gheen ramp, noch gheen gheval,
| |
[pagina 135]
| |
Noch doodt, noch leven, sal
Hem van ‘t gheliefde scheyden moghen.
Of ghy noch oudt en grijs bejaert
In wellust u mocht weyden:
De dood die niemand niet en spaert,
Die bootschapt dijn af-scheyden;
Die sleept u nae het graf,
Met wroegingh wreed, en straf:
Maer die Christum aenkleven
Met een ghemoedt vernoeght,
Dat nimmermeer en wroeght,
Treden van dit, in ‘t eeuwigh leven.
Der zonden loon dat is de doodt,
En schrickigh Hels verdommen:
Maer de gherechtigh’ in Abrams schoot
Sullen juychen, en rommen,
En erven ‘t Heyl-ghenot
Volkomentlijck in Godt,
| |
[pagina 136]
| |
Van hoop, en van betrouwen,
Vol Lof haer lippen zijn,
Van aenschijn, tot aenschijn
Sy God haer hooghste goet beschouwen.
|
|