'tGheestelijck Bloem-hofken
(1637)–Anoniem 'tGheestelijck Bloem-hofken–
AuteursrechtvrijBeplant met veel lieflijcke Bloemkens, van verscheyden Coleuren, tot dienst van alle Liefhebbers der Cantijcke soetgeurigheydt
Stemme: Galathea gheestigh Dier.Als ick denck aen u o Ieught
Soo moet ick u smeecken,
Ieught verlaet u yd’le vreught
En des Werelts treecken,
| |
[pagina 734]
| |
‘t Werelts wesen haest vervlieght,
Dat soo menigh mensch bedrieght,
Die met hert en sinnen
Haer te seer beminnen.
Soo ghy d’Heere Christo dient
Dient hem uyt u krachten,
Wordt doch niet des werelts vrient,
Maer wiltse verachten:
Draeght altijd gheduerigh haet
Teghens die u Ziele schaet,
En soeckt te berooven
Van den Schat daer boven.
Want den Vyand steld ons voor
Rijckdom, lustigh leven,
Wilt ghy hem gheven ghehoor
Soo genaeckt u beven:
Geeft hem nimmermeer consent,
Wat hy u oock vooren wendt:
| |
[pagina 735]
| |
Maer wilt hem af keeren
Met het Woordt des Heeren.
‘t Is bedrogh en ydelheydt
Wat hy gaet beschicken,
Aen veel kanten zijn gheleydt
Van zijn loose stricken:
Wie niet neerstigh voor hem siet
Raeckt soo haest in het verdriet,
Van des vyandts netten
Die hy ons gaet setten.
Hy doet veel beloften hoogh
Om u te bekoren,
Anders niet dan schoon in ‘t oogh
‘t Beste gaet verloren:
Dat is ‘t eeuwigh blyvend’ goet,
Dat de Heer wil gheven vroet,
Die hier al haer leden
Tot zijn dienst besteden.
| |
[pagina 736]
| |
Wilt dan oock o jonghe Ieught
V tot deughden keeren,
Kiest voor ydelijck gheneucht
Het Ghebodt des Heeren:
Wilt beleven zijnen wil
In een kuysch, reyn leven stil,
In u jonghe daghen
Wilt u kruyce draghen.
Kruyst u lusten, kruyst u vleysch,
Doodt u aerdtsche leden,
Gheeft het vleesch niet zijnen eysch
In wellustigheden:
Oock niet nae ‘s vleesch kloeckheyt doet,
Dat ghy zijne lusten boet,
V soo te vermaken,
Soud ghy Godt versaken.
Want den Steen der Saligheydt
Soud’men dan kleyn achten,
| |
[pagina 737]
| |
Daer de vrome nae verbeydt
Soud’ men soo niet wachten:
Want als een dief inder nacht,
En als men daer minst op acht
Sal de Heere komen
Tot blijdtschap der Vromen.
Elck de Heer dan gheven sal,
Nae zijn werck sal wesen,
Die bewandelt den Wegh smal,
Wordt van hem ghepresen:
Die met ghedooghsaemheydt saen,
Nae dat eeuwighh Leven staen,
Naemlijck prijs en eere,
Krijght hy van den Heere.
O wat een groot onderscheyt
Salmen sien en hooren,
Tusschen die wel is bereydt,
En ‘t best heeft verkoren,
| |
[pagina 738]
| |
En die onnutt’lijck werdt quijt
De rechte genaden tijdt,
Die hem gaf den Heere
Tot zynen bekeere.
Schricklijck hem God wreken sal
Over zijn vyanden,
En sal haer dan werpen al,
Om eeuwigh te branden,
In het on-bluschlijck vyer,
En het grouwelijck getier,
Met wringen der handen,
Oogh-weenen, kners-tanden.
Een Prinslijcke blyde dagh
Is bereydt den vromen,
Een vreught die noyt oogh en sagh,
Noch oyt is ghekomen
In des menschen herte hier,
Al werdt dan als ‘t Goudt in ‘t vyer
| |
[pagina 739]
| |
Beproeft u Gheloove,
Laet dien Schat niet roove.
|
|