'tGheestelijck Bloem-hofken
(1637)–Anoniem 'tGheestelijck Bloem-hofken–
AuteursrechtvrijBeplant met veel lieflijcke Bloemkens, van verscheyden Coleuren, tot dienst van alle Liefhebbers der Cantijcke soetgeurigheydt
[pagina 555]
| |
Op de wijse: Van den Lofzangh Marie, &c.O Godt vol Liefde soet,
Ghy zijt dat ware goet
Ghy ontfermt u O Heere,
Hier in dit aerdtsche dal,
Over u wercken al,
Iae al u Schepsels teere.
| |
[pagina 556]
| |
Wijs zijt ghy in ‘t beleyd
Vol van voorsichtigheyd,
Raedt kan u niemand gheven,
En ghy weet alle dingh,
Wat op der aerden ringh
In ‘t heym’lijck word bedreven.
Almachtich zijt ghy wis,
Alles u moogh’lijck is,
Door uwe kracht alleyne,
Alle dingh ghy erhalt,
Sonder u niet en valt
Een musken alsoo kleyne.
Sijt ghy dan overvloet,
Almachtigh, vvijs, en goedt,
Soo wil ick al mijn saecken
Die my vallen te zwaer,
V bevelen voorwaer,
Ghy sult het soo wel maecken.
| |
[pagina 557]
| |
Wat reden heb ick dan,
Die my doen sorghen kan
Voor toekomende dinghen?
V goedtheydt my beschut,
V Wijsheydt weet mijn nut,
V kracht kan alles dwinghen.
Als my dan yets gheschiedt,
Het welck u ooghe siet,
‘t Sy kranckheyd of armoede,
Versmaedtheyd spot oft schand
Laet my sulcks van u hand
Aen-nemen al in ‘t goede.
Gheeft my altijd ghedult,
Op dat ick doch gheen schult,
En gheef de Creatuere,
Die als een instrument,
My hier wordt toe-ghesent,
Om my te maecken puere.
| |
[pagina 558]
| |
Dat ick sachtmoedigh zy,
En ootmoedigh daer by,
En over yeghelijcken
My ontferme seer soet,
Soo ghy over my doet,
Dat ick doe desghelijcken.
Wanneer my yemand quelt,
Lastert, oft doet ghewelt,
Dat ick hem nochtans minne,
En in vriendelijckheyd,
Syn arme toornigheyd,
Met weldoen overwinne.
Schoon-spreken dat is mijn,
Ootmoedigh moet ick zijn,
Hoe soud’ ick (arme aerde!)
My laten duncken yet,
Want ick en ben doch niet,
Niet, en van gheender waerde.
| |
[pagina 559]
| |
O God vol Liefde soet,
Almachtigh, Wijs, en goet,
Ick wil my overgheven
Gheheel in uwe handt,
Leyd my nae u verstand,
Want dat is al mijn leven.
|
|