Den gheestelijcken echo

Inhoudsopgave

Seer Eerweerdighen HeerMijn Heer Egidius vander Schelstraten Canonick vande seer vermaerde Cathedrale Kercke van onse Lieve Vrouwe tot Antvverpen,

Goet-ionstigen leser.

Gheseyt het nieuw boeck der gheestelijcke Sanghen, vervult met nieuwe gheestelijcke Liedekens, dienende tot instructie en opweckinghe, troost en versterckinghe inde liefde Godts, ende tot het becomen van volle contentement, ruste ende vrolijckheyt van gheest voor alle Godt-minnende zielen Ghemaeckt door J.D.G. de wereldt ende haeren aenhangh om de liefde Godts verachtende. Godtvruchtighe intentie des Auteurs.

De Siel ghestelt ende woestijn van dese wereldt, beweent haer ballinckschap, en soeckt troost by den Echo dieer plaets.

De Siel wenscht ontbonden te zijn, maer de goddelijcke inspraecke onderwijst haer (by form van Echo) het Cruys te beminnen.

De Siel aenbidt het Cruys Christi, en vraeght ghesterckt te worden door de vruchten des levens.

De Siel wenscht om de vreught des hemels te ghenieten, maer wordt door de goddelijcke inspraecke onderwesen, om haer te begheven tot het uyt roeyen der ghebreken, en het beoeffenen der deughden.

De Siel seght adieu aen den sinnelijcken mensch.

De Siel overdenckt de scherpe rekeninghe die ghevraeght sal worden vanden verloren tijdt.

De Siel kent dat eer, rijckdom en wellusten vol ellenden, bitterheydt en perijckel der zielen is.

De Siel wordt vermaent de wereldt te verlaeten.

De Siel neemt haer af scheyt vande werelt, en seght eeuwigh adieu.

Samen-spraeck met de Siel en de Wereldt.

De Siel veracht de wereldt, en glorieert om dat syse verlaeten heeft.

De Siel wordt gheleert de verganckelijckheyt der aertsche saecken.

De Siel verweckt haer selven gheen creatueren aen te hanghen, en verclaert hun oorlogh.

De Siel de wereldt verlaeten hebbende, comt Iesus haer versoecken tot sijn bruydt, die sy oock haer trouw gheeft.

De Siel verweckt haer selven om Godt, en sijns vertreck vlijtigh te volghen.

Iesus schrijft de Siel voor sijn goddelijcke wetten en reghels.

De Siel ontfanght met danckbaerheydt de goddelijcke leeringhe.

De Siel beclaeght haer dat sy Godt soo langh inde creatueren heeft ghesocht.

De Siel vraeght redens waerom Godt voor den mensch soo veel heeft gheleden, en hoe sy hem sal danckbaer wesen, en wordt gheleert tot oodtmoedigheydt.

Christus thoont aen de Siel dat sy moet gaen door den wegh van een grondighe verloocheninghe haers selfs wilt sy tot sijn vereeninghe gheraecken.

De Siel beweeght zijnde door de leeringhe Christi, prijst de deught van oodtmoedigheydt.

De Siel verkiest verworpen te zijn in het huys des Heeren.

De Siel vernedert haer tot inden diepsten gront haerder nietheydt, ende wort van Godt verheven tot sijn innighste gemeynsaemheyt.

De Siel verclaert haer groot gheluck, in het derven van de schepsels ende haer selfs vernietingh.

De Siel seght Godt toe de uyterste ghetrouwicheydt, ende gheeft haer over in sijn goddelijcke bestieringhe.

De Siel wordt van Godt straffelijck berispt over haer onghetrouwigheydt.

De Siel verweckt haer selven om aen haer selven en heel de wereldt doodt te wesen, met Christus ghecruyst te zijn, ende daer in te gloriéren.

De Siel beclaeght haer verlaeten te zijn vande goddelijcke teghenwoordigheydt.

De Siel gheeft haer over tot het lijden.

De Siel verthoonende haer groote verlaetinghe, wordt van Godt versterckt.

De Siel verclaert haer uyterste desolatie ende vreese der sonden, en versoeckt Godts hulpe.

Godt verthoont hem teghenwoordigh te zijn in haer tribulatie.

De Siel wordt ghetroost en onderwesen in haer inwendige afflictie.

De Siel wenscht (met innigh verlanghen) om te sterven.

De Siel wordt gheleert dat sy moet trachten naer de geestelijcke doot.

De Siel, door minnelijcke versuchtinghe, wenscht van Iesus onderwesen te worden.

De Siel wordt gheleert tot de inwendighe conversatie.

De Siel prijst den verheven staet der innigher conversatie, ende verweckt haer selven om dien te betrachten.

Samen-spraeck tusschen Iesus en de Siel.

Iesus doet de Siel minnelijck ghedencken haer groote verbintenisse.

De Siel doet aen Godt offerhanden van haer herte.

De Siel beclaeght haer dat Godt alleen soo weynigh gesocht wort.

De Siel verclaert Godt alleen te willen soecken.

Godt ontdeckt de Siel den verborghen gront haerder eygen liefde.

De Siel verwondert haer over de liefde Godts, en pooght haer om met innighe liefde hem weder te beminnen.

De Siel ghewont zijnde vanden goddelijcken schicht, wenscht te quelen en te sterven van liefde.

De Siel berooft van't goddelijck licht, is gheraeckt in een groote duysternisse.

De Siel doet amoureuse minne-clacht over den uytstel van't ghenieten van't goddelijck Wesen.

De Siel wenscht om de doodt, om Godt te ghenieten, die haer opperste goet is.

De Siel verwillecomt de doodt met vreught des herten.

De Siel verblijdt haer over haeren gheluckighen uytganck.

De Siel doet haeren triumphanten intré inden hemel.

De Siel wordt van Iesus met glorie ghecroont.

De Siel verhaelt de wellusten en costelijckheydt van het huys des Heeren.

Rym-Dichten.

By-voeghsel van den selven Autheur. Een Samen-spraeck der Herders inde Gheboorte Christi.

De Siel verwondert haer over de goetheydt Christi in sijn Besnijdenisse.

Liedeken vande Presentie vande H. Maghet Maria.

De Siel verheught haer inde glorieuse Hemelvaert vande alderheylighste Maghet Maria, ende bidt om haeren bystandt.

De Siel doet haer meditatie op de droefheyt Christi in het Hofken.

De Siel doet haer meditatie op de Cruysinghe Christi.

Wordt bethoont dat alle de saecken des wereldts passeren ghelijck eenen droom.

De Tafel Van den inhout der Liedekens.