Den gheestelijcken echo
(1694)–Johanna de Gavre–
AuteursrechtvrijOp de Wijse: Liefste ghepresen soetste Enghelin.1. ADieu ô wereldt, vrou Venus met u kint,
Seer schoon zijt ghy bepeirelt,
't Gheen den armen mensch verblint,
Ghy met u oversoete tael
Beschenckt u dienaers met regael,
Ghemenght met wijn,
Daer sy noch me vrolijck zijn,
Foy wereldt valsch van schijn.
2. Ghy houdt och aermen
Soo menigh mensch in bant,
| |
[pagina 36]
| |
Die hier ellendigh kermen,
En oock naermaels inden brant,
O leer-meesters van alle quaet!
O roovers bosch vol van verraet!
Daer cleyn en groot
Wordt al streelende ghedoot,
Al rustend' in uwen schoot.
3. Verwaende vrouwe,
En wispelturigh wijf,
't Souw my te spaey berouwe,
Mind' ick langher u sot bedrijf,
Adieu ô speel-hof vol krackeel;
Want my den hemel valt ten deel,
Ick segh voor al,
Den adieu met bly gheschal,
En noch eeuwigh segghen sal.
|
|