Den gheestelijcken echo
(1694)–Johanna de Gavre–
Auteursrechtvrij
[pagina 53]
| |
Op de VVijse: Coridon hoe slaept ghy nu soo vast,1.
LIeve siel hoe lanck sult ghy noch dwaelen,
Van den rechten wegh,
Daer ick't u soo dickmaels segh
En inwendigh u vermaen,
Dat ghy u selven [...] fout gaen,
Want gy moet geheel verlaeten
Al wat leeft,
Al wat leeft,
En al daer u natuer aen kleeft,
VVilt ghy vinden
Den beminden,
En soeckt hem niet
Daermen noch naer voldoeningh siet.
2.
Ist dat ghy inwendigh wilt ghenieten
Mijne soete rust,
Soo bedwinght u sinnen lust,
Want mijn liefde is te teer,
Sy en ghedooght geen minnaers meer,
Gy en mocht niet meer begeeren
Buyten my,
| |
[pagina 54]
| |
Buyten my,
Het hert moet wesen los en vry,
Alle beletsels,
Van de schepsels,
Moeten uyt,
Ist dat gy wesen wilt mijn bruyt.
3.
O dat ghy u selven wout begheven
Tot der sinnen doot,
U geluck waer wonder groot,
Want ick thoon mijn claer aenschijn,
Die de natuer gestorven zijn,
Wilt gy mijne liefde smaecken,
Vliedt seer wijdt,
Vliedt seer wijdt,
Van uwen wil en eygentheijdt,
Leert verdraeghen,
Sonder claeghen,
Lief en leet,
En staet tot mijnen wil gereet.
4.
Als een ziel de schepsels heeft verlaeten,
En haer selven mé,
Dan leeft sy in vollen vré,
VVant sy rust in Godt alleen,
En hy thoont hem aen haer gemeen,
VVilt ghy desen vré ghenieten,
Lieve ziel,
Lieve ziel,
VVorpt af dat u gebonden hiel,
Laet dan vaeren,
Al 't beswaeren,
Ghy zijt vry
Van al des wereldts slaverny.
|
|