Den gheestelijcken echo
(1694)–Johanna de Gavre–
Auteursrechtvrij
[pagina 98]
| |
Op de VVijse: Mijn ziel die queelt sy heeft Godt lanck ghesocht. (ofte) Schept goeden moet vrouw Venus poppe goet, (ofte) Het is misluckt, &c.1. HOe kont ghy lieve ziel dus zijn verduylt,
Siet eens wat datter schuylt,
In't binnenste van u hert,
Hoe daer ghevonden wert
Veel eyghen liefde, wortels vande sonden,
Waer door de liefde Godts wordt seer gheschonden,
Bermerckt eens doch
O ziel, dat groot bedroch.
2. Ghy weet dat ick seer geern neem mijn rust,
In't hert dat s'hemels lust,
En ghy noch d'aerde mint,
Hoe kan ick zijn u vrient,
Tot ydel eer, en gratie van de menschen,
| |
[pagina 99]
| |
Draeght ghy (hoe wel bedeckt) uws herten wenschen
Dus minde ghy
U selven meer dan my.
3. Ghy laet u voorstaen dat ghy zijt volmaeckt,
Jae schier op't sop gheraeckt,
En staet noch als een kint,
Dat sich op d'aerde vint,
En dat ghy zijt van eyghentheyt gheledicht,
Maer laes ghy zijt ghetroost en wel gevredicht
Als heel den mensch
Hier alles heeft naer wensch.
4. Ghy schynt te zijn ootmoedigh tot den gront,
't En is maer met den mont,
VVant g'hout u vol verstandt,
En soeckt de overhandt,
Discipels die in mijne school verkeeren,
Moeten van my al ander lessen leeren,
Ick ben ghemeijn,
Met die ootmoedigh zijn,
| |
[pagina 100]
| |
5. Ghy meynt dat g'jeder een goetjonstigh zijt,
Maer siet hoe haet en nijt,
Strackx in u hert oprijst,
Als m'jemandt eert oft prijst,
Hun gratie soeckt g'in alles te verminderen,
Ghy leeft als Adams, niet ghelijck Godts kinderen,
Dus lieve bruyt,
Schiet Adams cleet eens uyt.
|
|