| |
| |
| |
Goet-ionstigen leser.
GHelijck niet sonder reden den gheleerden Thomas à Kempis eene van sijne boecken gheintituleert heeft De Naervolginghe Christi, om dat hy daer in leert, hoe dat wy in alles Christum moeten trachten naer te volghe; soo is het oock niet sonder reden, dat dit boecxken ghenaemt wordt den Gheestelijcken Echo, om dat daer inne gheleert wordt door gheestelijcke Liedekens ende rijm Dichten, hoe wy ons in alles tot Godts wille moeten voeghen, sijne goddelijcke inspraecken waer-nemen, ende met woorden ende wercken beantwoorden; Want ons gheheel leven moet ende magh niet anders zijn als Christum in alles navolgen, ende ghelijck als eenen Echo weder-galmen, ende aen sijne goddelijcke inspraecke met woorden ende wercken beantwoorden, ende om dat Godt oock expres commandeert dat de menschen hem souden loven ende dancken met ghesangh ende snae- | |
| |
re ghespel, ontwijffelijck niet alleen om onse ziele daer mede te vermaecken, als zijnde een voorbeeldt van eenighe hemelsche ghenuchte, waer het ghehoor benevens alle de andere sinnen oock sijn volle voldoeninghe sal ghenieten, maer oock om dat den mensch, die dickwils met swaermoedigheydt soo door flauwhertigheydt in Godts dienst als daghelijckschen arbeyt en verdriet, soude verlicht ende vermaeckt worden, ende sijnen gheest in Godt te connen herstellen, soo hebbe dan (ghedreven zijnde om de liefde Godts tot het welvaeren ende ziel salicheydt van alle menschen) na mijn cranck vermoghen dese gheestelijcke Liedekens ghecomponeert, ende met den druck ghemeyn ghemaeckt; want hoe grootelijckx dat soodanighe gheestelijcke Liedekens daer toe dienen, jae noodigh zijn, verclaert ons seer wel den Heylighen Chrysostomus, Homilia in Psal. 41. Daer en is niet, seyt hy, dat de ziele soo crachtelijck op-recht, en op-gherecht beweeght, vande aerde verlost, ende eenen geur gheeft vande liefde des wijsheydt, (haer dienende om te spotten met alle de aertsche saecken) als een goddelijcke dicht met maete ende ghetal ghemaeckt; want onse natuer verheught haer soo inde | |
| |
dichten, ende heeft soo groote over-een-cominghe met die, dat oock de spraeckeloose kinderen door liedekens van haere voesters worden ghesust in haer weenen, ende beweeght tot rust ende slaep, oock de reysers in hunne reyse, ende landts-lieden in hunnen acker, ende soo alle andere soorten van mneschen versoeten de bitterheydt van hunnen arbeydt, met het singhen der Liedekens, het welck al gheschiet om dat de ziele tusschen den arbeydt, hoorende het Liedeken, vint versoetinghe vande moeyelijckheydt.
Ten tweeden, soo sullen ons oock dese gheestelijcke Liedekens dienen als een teghengift teghens alle quaedt, tot het welcke onse bedorven natuer soo seer is gheneghen, ghelijck ons leeren veel heylighe Leeraers, oock volghens het exempel van David 1. Reg. 16. Dat hy spelende op sijne Herpe devote dichten, verjoegh den quellenden gheest van Saul; alsoo sullen ons oock dienen dese Liedekens om den quaeden gheest van alle ondeughden, onnutte droefheydt, ende becoringhe soetelijck te verjagen.
Ten derden, sy sullen ons dienen, om ons herte van sijne ghewoonelijcke verstroeytheden te ontstelen ende op te rechten | |
| |
tot Godt, omdaer door tot de goddelijcke inspraecke bequaem en die weerdigh te worden, dient het exempel van den Propheet Eliseum in het vierde boeck der Coninghen in't 3. Cap.
Ten vierden, soo dienen ons de gheestelijcke dichten ende Liedekens, ende zijn de alderbequaemste instrumenten, om Godt almachtigh te loven ende te dancken, ende te volbrenghen het gheneden Conincklijcken Propheet David practiseerde ende seyde: Ick sal Godt loven in alle tijden, altijdt sal Godts lof wesen in mijnen mondt; eensdeels om dat door de selve de weldaeden des Heeren lichtelijck ghedruckt worden inde memorie, want men een dicht-schrift ende Liedeken beter onthout als een ander, ten anderen oock om dat dese zijn een teecken van den Lof sangh des Heeren, die een blijdtschap des herten betaemt, ghelijck onder de goddelijcke diensten in de Kercke ons voorgedaen wordt, daer-en-boven oock om dat Godt almachtigh, hebbende alle saecken in ghetal, ghewichte, ende maeten ghestelt, Sap. 2. En naervolghens in een sekere eendracht en proportie soo is dat hy oock besonderlijck ghenuchte neemt, seght den Heylighen Augustinus 6. Musicæ inde Harmonie vande | |
| |
gheproporsioneerde dichten, daerom soo hebben veel heylighe persoonen dien middel aenghenomen tot dancksegginghe ende lof des Heeren, als Moyses met sijne Suster Exod. 15. Anna de moeder van Samuel 1. Reg. 2. Den Propheet Jsaias Cap. 12. De dry kinderen inden Oven van Babylonien Dan. 4. David in alle sijne Psalmen, Simeon Luc. 2. Ende in het nieuwe Testament den spieghel van alle deughden ende danckbaerheydt, de Heylighe Maghet ende Moeder Godts MARIA, de welcke soo haest als sy ontfanghen hadde het eeuwigh Woordt des Vaders in haer Maeghdelijck lichaem, begonst te singhen den Magnificat, en is hier inne naerghevolght van seer veel heylighe persoonen, soo dat wy ons selven ende alle toehoorders daer door oock sullen leeren in Godts weghen te wandelen, naer dese gheestelijcke Liedekens met aendachtigheydt luysterende, want wy daer inne sullen vinden hoe Godt van ons wilt bemint ende ghedient zijn, ende hoe wy ons herten altijdt tot Godt moeten stieren, ende ons in alle voorvallende occasien moeten draghen, want Godt ons door de selve somtijdts sal comen berispen van onse begaene fauten, onghetrouwigheyt, ende onstantvastigheydt in sijnen | |
| |
dienst ende liefde, andermael vertroosten in onse soo inwendige alsuytwendighe tentatien, quellinghe, cruyssen, sieckte en afflictien, op andere tijden ons instorten eenen vloet van hemelsche soetigheden, al het welcke middelen ende goddelijcke liefdes practijcken zijn, om ons tot hem te trecken, ende te doen loopen, ghelijck den Wijsen-Man seght, inden geur van sijn wel-rieckende salven: en aenghesien dat ons gheluck ende saligheydt (volghens het schrijven van alle heylighe ende in Godt verlichte mannen ende Leeraers) bestaet dat wy ons met hert, ziel en sinnen, ende metter daet gheheelijck luysteren ende voeghen naer alle goddelijcke inspraecken ende predicatien, oock door den middel van gheestelijcke Liedekens ende rijm-dichten: maer dat wy de selve wel moeten waernemen, ende met eene ghetrouwe beantwoordinghe aen sijn goddelijcke gratien ende inspraecke te voldoen, soo dat ons gheheel leven niet anders en is, noch en magh zijn, als eene oprechte naervolginghe Christi, en dat wy als eenen Echo beantwoorden op alle sijne goddelijcke wetten, gratien, ende inspraecke: soo dat ick (in Godt) ver- | |
| |
hope dat ghy in desen gheestelijcken Echo sult vinden veele geestelijcke Liedekens die u sullen connen dienen om profijtelijck de goddelijcke stem te aenhooren, ende leeren die waer te nemen, besonderlijck de selve met aendachtigheydt lesende, singhende ofte aenhoorende: ende ghelijck wy wel weten, hoe wy uyt ons selven niet en hebben, maer dat alles uyt Godt comt, soo ist oock dat alles wat goet ende wel uytghedruckt in dit boecxken mochte wesen, voort-comt uyt Godt, door sijnen heylighen Gheest (met my onweerdigh) als een instrument daer toe vercoren, uytghewerckt, aen wien de eere daer van toecomt, soo dat alle het ghene dat daer inne aen den goet-jonstighen Leser ende toehoorders niet wel en mochten schijnen uytghewerckt ende ghestelt te zijn, dat ghelieven toe te schrijven aen mijn cranck ende cleyn verstandt, ende dat ick de goddelijcke insprake somtijdts my onweerdigh maeckende, die niet wel en hebbe ghekent, nochte weten waer te nemen naer behooren, daer over aen Godts bermhertigheydt vergiffenisse vraghe, ende aen den goet-jonstighen Leser ende toehoorder versoeckte, dat mijn misverstandt ghelieve te excuseren, ende de foute daer in begaen | |
| |
te suppleren, ende desen mijnen arbeydt in danck te nemen, ende met my te segghen: Aen Godt alleen zy alle eere ende glorie.
Soli Deo omnis honor & gloria.
|
|