Den gheestelijcken echo
(1694)–Johanna de Gavre–
AuteursrechtvrijOp de Wijse: Van het bidden, van het smeecken. (ofte) Even als de Hase-winden. (ofte) Ghelijck eenen visch naer't water.1. LIeve ziel mijn uytghelesen,
Ghy bidt my soo dickwils aen,
Dat ghy heel aen my wilt wesen,
En in my wilt blijven staen,
VVilt aenschouwen, u ontrouwe,
| |
[pagina 66]
| |
Daer ghy mijn min me beloont,
Uwe minne, mijn vriendinne,
Is seer cleyn die ghy my thoont.
2. Mijn soo hemelsche aenspraecken
Die u zijn als honinch soet,
Comt ghy seer licht te verlaeten,
En te treden met den voet,
Rechte minne, leydt daer inne,
Dat m'in teghenheydt en pijn,
't Allen stonden, wordt bevonden
Den minnaer ghetrouw te zijn.
3. Gheeren zijt ghy noch ghepresen,
En gheacht van jeder een,
Siel ten magh alsoo niet wesen,
My comt toe den lof alleen,
My alleene, moet ghy meenen
In uwen handel vroegh en laet,
t'Allen tijden, u verblijden,
Als 't op u vernietingh gaet.
| |
[pagina 67]
| |
4. Uwen gheest is veer vervloghen,
En gheheel van my vervremt,
s'Wereldts borst hebt ghy ghesoghen,
Soo langh ghy daer vreught in nemt,
Uwe sinnen, die beminnen
Dat behoort te zijn ghehaet,
Al u wijsen, die volprijsen,
Dat van u moest zijn versmaet.
5. Naer soo menigh goey inspraecken,
En soo innigh soet vermaen,
Gaet g'u selven noch vermaecken,
En de schepsels hanghen aen,
Ghy wilt weten, mijn secreten,
En my honden voor u vrient,
Uwe daden, die versmaeden
't Gheen ghy met den mondt bemint.
6. Ghy staet voor met al u krachten
Het gheen dat de wereldt leert,
Hier door comt ghy te verachten,
| |
[pagina 68]
| |
Dat van u moest zijn ghe-eert,
Siel voor desen, moght ghy wesen
Sulcken wereldts ydel tuyt,
Maer nu zijdy, gheheel aen my,
Al dees sotterny moet uyt.
|
|