Den gheestelijcken echo

De Siel beclaeght haer dat sy Godt soo langh inde creatueren heeft ghesocht.

Op de Wijse: Mensch wilt u myden, van sonden scheyden.

1. O Goeden Heere wilt tot my keeren,
U soete ooghen van bermhertigheydt,
Aenhoort mijn claeghen, schier heele daeghen,
'k Doen niet dan vraeghen naer die ick bemin,
En waer ick soeck, hem nergens niet en vind',

2. Ick heb verloren, mijnen uytvercoren,

Mocht ick eens hooren sijne soete stem,

[p. 50]

 

Ick soeck heel uren, by de creaturen,

 

Ick vraegh hun hebt ghy mijnen Bruydegom,

 

Maer sy verlaeten my, en blijven stom.

 

3. Gaen ick dan swieren, in s'werelts plaisieren,

 

By avontueren sal ick vinden hem,

 

Ach die bedrieghen, en sy vervlieghen,

 

Op eenen ooghenblick zijn sy vergaen,

 

En ick blijf weer alleen in droefheydt staen.

 

4. Ach wilt my thoonen, waer gy mocht woonen,

 

O alderliefsten daer mijn ziel naer wenscht;

 

My dunckt 'k hoor roepen, wilt nergens soecken,

 

Als in het stalleken oft aen het Cruys,

 

VVant daer alleen is uwen Bruydegom t'huys.

 

5. Is hier te vinden, mijnen beminden,

 

Adieu dan al des wereldts ydel vreught,

 

'k Sal my gaen keeren, naer't Cruys des Heeren,

 

O JESU 'k wil voortaen uyt liefde groot,

 

Met u aen't Cruys ghehecht zijn tot der doot.