Den gheestelijcken echo

[p. 138]

De Tafel Van den inhout der Liedekens.

Godtvruchtighe intentie des Autheurs.	fol. 16
De Siel ghestelt ende woestijn van dese werelt, beweent haer ballinchschap, en soeckt troost by den Echo dieer plaets.	fol. 18
De Siel wenscht ontbonden te sijn, maer de goddelijcke inspraeck onderwijst haer (by form van Echo) het Cruys te beminnen.	fol. 20
De Siel aenbidt het Cruys Christi, en vraeght ghesterckt te worden door de vrught des levens.	fol. 22
De Siel wenscht om de vreught des hemels te ghenieten, maer wordt door de goddelijcke inspraeck onderwesen, haer te begheven tot het uytroyen der ghebreken, en het beoeffenen der deughden.	fol. 25
De Siel seght adieu aen den sinnelijcken mensch.	fol. 27
De Siel overdenckt de scherpe rekeninghe die ghevraeght sal worden vanden verloren tijdt.	fol. 29
De Siel kent dat eer, rijckdom en wellusten vol ellenden, bitterheydt en perijckel der sielen is.	fol. 31

[p. 139]

De Siel wordt vermaent de wereldt te verlaeten.	fol. 34
De Siel neemt haer af-scheyt vande wereldt en seght eeuwigh adieu.	fol. 35
Samen spraeck tusschen de Siel en de wereldt.	fol. 37
De Siel veracht de werelt, en glorieert dat sijse verlaeten heeft.	fol. 38
De Siel wordt gheleert de verganckelijckheyt der aertsche saecken.	fol. 39
De Siel verweckt haer selven gheen creatueren aen te hanghen, en verclaert hun oorlogh.	fol. 41
De Siel de wereldt verlaeten hebbende, comt Iesus haer versoecken tot sijn bruydt, die sy oock haer trouw gheeft.	fol. 42
De Siel verweckt haer selven om Godt, en sijns treck vlijtigh te volghen.	fol. 44
Iesus schrijft de Siel voor sijn goddelijcke wetten en regels.	fol. 46
De Siel ontfanght met danckbaerheyt de goddelijcke leeringhe.	fol. 48
De Siel beclaeght haer dat sy Godt soo langh inde creatueren heeft ghesocht.	fol. 49
De Siel vraeght redens, waerom Godt, voor den mensch, soo veel heeft gheleden hoe sy hem sal danckbaer wesen en wordt gheleert tot oodtmoedigheydt.	fol. 51

[p. 140]

Christus thoont aen de Siel dat sy moet gaen door den wegh van een grondighe verloogheninghe haer selfs oft dat sy wilt tot sijn vereeninghe gheraecken.	fol. 53
De Siel beweeght sijnde door de leeringhe Christi, prijst de deught van oodtmoedigheydt.	fol. 55
De Siel verkiest verworpen te sijn in het huys des Heeren.	fol. 57
De Siel vernedert haer tot inden diepsten gront haerder nietheydt, ende wort van Godt verheven tot sijn innighste gemeynsaemheyt.	fol. 58
De Siel verclaert haer groot gheluck, in het derven van de schepsels, en haer selfs vernielinghe.	fol. 62
De Siel seght Godt toe de uyterste ghetrouwicheydt, ende gheeft haer over in sijn goddelijcke bestieringhe.	fol. 63
De Siel wordt van Godt straffelijck berispt over haer onghetrouwigheydt.	fol. 65
De Siel verweckt haer selven om aen haer selven en heel de wereldt doodt te wesen, met Christus gecruyst te sijn, ende daer in te gloriéren.	fol. 68
De Siel beclaeght haer verlaeten te sijn vande goddelijcke teghenwoordigheydt.	fol. 70
De Siel gheeft haer over tot het lijden.	fol. 72

[p. 141]

De Siel verthoonende haer groote verlaetinghe, wordt van Godt versterckt.	fol. 74
De Siel verclaert haer uyterste desolatie, en vreese der sonden en versoeckt godts hulpe.	fol. 76
Godt verthoont hem tegenwoordigh te sijn in haer tribulatie.	fol. 77
De Siel wordt ghetroost en onderwesen in haer inmendighe afflicitien.	fol. 79
De Siel met innigher verlanghen wenscht om te sterven.	fol. 82
De Siel wordt gheleert dat sy moet trachten naer de gheestelijcke doodt.	fol. 83
De Siel door minnelijcke versuchtinghe wenscht van Iesus onderwesen te worden.	fol. 85
De Siel wordt gheleert tot de inwendighe conversatie.	fol. 86
De Siel prijst den verheven staet der inwendige conversatie.	fol. 87
Samen spraeck tusschen Iesus en de Siel.	fol. 89
Iesus doet de Siel minnelijck ghedencken haer groote verbintenisse	fol. 90
De Siel doet aen Godt offerhande van haer herte.	fol. 92
De Siel beclaeght haer dat Godt alleen soo weynigh wort gesocht.	fol. 94

[p. 142]

De Siel verclaert Godt alleen te willen soecken.	fol. 96
Godt ontdeckt de ziel den verborghen gront haerder eyghen liefde.	fol. 98
De Siel verwondert haer over de liefde Godts, en pooght haer om met innighe liefde hem weder te beminnen.	fol. 100
De Siel ghewont zijnde vanden goddelijcken schicht, wenscht te quelen en te sterven van liefde.	fol. 104
De Siel berooft van't goddelijck licht, is gheraeckt in een groote duysternisse.	fol. 105
De Siel doet amoureuse minne-clacht over den uytstel van't ghenieten van't goddelijck wesen.	fol. 107
De Siel wenscht om de doodt om Godt te ghenieten, die haer opperste goet is.	fol. 109
De Siel verwillecomt de doodt met vreught des herten.	fol. 110
De Siel verblijt haer over haeren gheluckighen uytganck.	fol. 111
De Siel doet haeren triumphanten intrè inden hemel.	fol. 114
De Siel wordt van Iesus met glorie ghecroont.	fol. 116
De Siel verhaelt de wellusten en costelijckheydt van het huys des Heeren.	fol. 117

[p. 143]

By-Voechsel.

Een samen spraeck der Herderkens inde geboorte Christi.	fol. 121
De Siel verwondert haer over de goetheydt Christi in sijn Besnijdenisse	fol. 124
Liedeken vande Presentie vande H. Maghet Maria.	fol. 125
De Siel verheught haer inde glorieuse Hemelvaert vande alderheylighste Maghet Maria.	fol. 127
De Siel doet haer meditatie op de droefheyt Christi in het Hofken.	fol. 128
De Siel doet haer meditatie op de cruysinghe Christi.	fol. 132
Wordt bethoont dat alle de saecken des wereldts passeren ghelijck eenen droom	fol. 134

FINIS.

Vidit A. Hoefslach L.C.