Den gheestelijcken echo

[p. 41]

De Siel verweckt haer selven gheen creatueren aen te hanghen, en verclaert hun oorlogh.

Op de Wijse: Capucien te zijn (ofte) De Siegniors die draghen Iustacors.

1. SYt ghy my ziel oock van de dwaese niet;
Die mint het gheen dat d'oogh aensiet,
Want al des aertsche saecken,
Soo ghy die maer in't minste aen en cleeft,
Connen onvrede maecken.

2. Wijs is hy en wel van Godt gheleert,

Die sijnen rugh de schepsels keert,
En alles laet ontvallen,
Allen dit leegh ende noodeloos ghetuygh,
Acht min als niet met allen.

3. O mijn ziel zijt ghy naer Godt verlust,

En neemt doch in gheen schepsels rust,
s'En connen u maer stooren,

[p. 42]

 

Nemen van u den honich soeten vré,

 

Soo g'hun komt aen te hooren.

 

4. Weet dat ick den oorlogh verclaer,

 

Aen d'aertsche schepselen altegaer,

 

Niet eenen uytghecoren,

 

Soo sy meynen te streelen mijn ghemoet,

 

Hun moeyt sal zijn verloren.