Algemeen letterkundig lexicon

metrisch proza

Etym: Gr. metron = maat.

Term uit de prosodie en de genreleer ter aanduiding van die soort ritmisch (ritme) proza die een metrisch (metrum) patroon (metriek) als grondslag heeft, en die daarmee gerekend kan worden tot het genre van het prozagedicht. Ter illustratie zie men het volgende fragment uit een prozatekst van Lodewijk van Deyssel, waarvan de eerste zin, na scansie (scanderen), grotendeels jambisch (jambe) genoemd kan worden (d.w.z. metrisch). De tweede zin vormt daarmee een contrast. Deze is - afhankelijk van de interpretatie - een bont geheel (polymetrie) van anapest, amfibrachys, dactylus, trochee, zodanig, dat de vraag rijst wat het verschil is met niet-metrisch proza.

Gij zijt / ook zoo / afgrij/selijk / verstan/dig. Gij / wilt niet, / dat de mannen langer aan tafel zitten om elkaar de vleeschbrokken af te grissen [...].
(Verzamelde opstellen, dl. 6, 1901, p. 79)

metrisch patroon

metrische afwijking zie antimetrie