Algemeen letterkundig lexicon

anapest

Etym: Gr. ana-paistos = terug-geslagen, omgekeerd.

Term uit de prosodie ter aanduiding van een omgekeerde dactylus: een versvoet bestaande uit twee dalingen gevolgd door een heffing, bijv. 'ănăpēst'. In dichtvorm:

Ĭn hĕt diēpst / văn hĕt woūd
- 't Wăs ăl hērfst / ĕn ĕrg koūd -
Liĕp eĕn heēr / ĭn zĭjn eēn-/tjĕ tĕ dwā-/lĕn.
Ŏch, zĭjn ōog / zăg zŏ dōf!
Ĕn zĭgōed / zăt zŏ slōf!
Ĕn hĭj tānd-/ knĕrste, ăls wās / hĭj ăan 't mā-/ lěn.
(P. Paaltjens, Snikken en grimlachjes, 1962, p. 51)

Of:

Kăn hět zījn /, dăt eěn sprānk / văn děn vō/rĭgěn glōed
(D.J. van Lennep, Verhandeling en Hollandsche duinzang, ed. Stuiveling, 1966, p. 55).

Lit: A.P. Braakhuis, De thematische structuur van de versregel (1962) • G. Kazemier, In de voorhof der poëzie (1965), p. 43-44 • M.E. Loots, Metrical myths (diss., 1979) • S. Boldini, Gli anapesti di Plauto: metro e ritmo (1984) • N. Fabb, Language and literary structure: the linguistic analysis of form in verse and narrative (2002) • J. Lennard, The poetry handbook (2005²), p. 1-30 • N. Fabb & M. Halle, Meter in poetry: a new theory (2008).

anamnese

anaptyxis zie epenthesis