Algemeen letterkundig lexicon

anamnese

Etym: Gr. ana-mimnèskein = terugroepen in de herinnering.

De term wordt gebruikt in verband met Jezus’ woorden tijdens het laatste avondmaal: ‘Doe dit  [...] om mij te gedenken’ (1 Korintiërs 11: 24-25).

In de literatuur wordt ermee aangeduid het in de geest terugroepen van gevoelens, ideeën, personen of gebeurtenissen uit het persoonlijk verleden, zoals vaak gebeurt in de memoires of in de autobiografie, maar ook in poëzie of in fictief proza.

Een bekend voorbeeld is Marcel Prousts werkwijze in À la recherche du temps perdu (1913-1927). Een Nederlandstalig voorbeeld geeft S. Vestdijk in Kind tussen vier vrouwen (1972).

Lit: B. Waldenfels, Das sokratische Fragen: Aporie, Elenchos, Anamnesis  (1961).

analytische bibliografie-2

anapest