Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 12

5400. 1641 oktober 5. Aan W. de Groot.¹

Frater optime,

Rogo me exacte edoceas, quas partes indicis² mutarit, quas non mutarit Blavius. Ego, nisi omnia mutat, omnia tolli volo.

Si quis esset typographus, qui edere vellet illa opuscula ad perferendum viduatum hortantia³ charactere mediocri, omnia bona occasione transmitterem. Expedit, ut mulieres norint id esse melius, etiamsi secundae nuptiae non damnantur.

De Hispali et Andolosia⁴ nugae sunt.

In Overbekii et Schonckii⁵ negotio adhuc me tenebo medium, quanquam multis Overbekiorum in me officiis obstrictus. Rogo te inter propinquos viam concordiae monstres.

Slatio⁶ viventi satisfactum est e remonstrantibus, quibus eam ob rem concessi omne lucrum ex editione sex librorum de Veritate religionis christianae.⁷ Norunt id Utenbogardus et Episcopius.⁸

Velim scire, quas causas Lugdunenses et Amstelodamenses attulerint, cur non probarent de causis fisci et criminum,⁹ quod aliis placebat.

Suedicum illud quod narras,¹⁰ fortis animi factum est.

Certus sum diu esse quod Episcopius mea Annotata et opuscula¹¹ habet. Dubito, an non is Bremio¹² quaedam in indice dictaverit a meo sensu aliena. Si ita agitur, quid Blavio credam posthac? Praeterea, quae lentitudo, quae errata!

Haec ubi scripseram, percurri chartas indicis. Video in illis ipsis chartis quaedam, quae mutata volui, malo consilio relicta. Itaque nihil restat, nisi ut auferatur undique index ut pessime factus. Valde mihi dolet me sic tractari. Bremio nolim quicquam posthac meorum credi.

1 Gedrukt Epist., p. 927 App. no. 567. Antw. op no. 5380; beantw. d. no. 5417.

2 De index van Grotius' Annotationes in libros Evangeliorum (BG no. 1135 rem. 4).

3 Het traktaat over de weduwstaat van Suzanna van Reigersberch, weduwe van Anthonie Bloncke, en Grotius' Nederlandse vertaling van traktaten door Tertullianus, Ambrosius, Johannes Chrysostomus en Hieronymus over dit onderwerp. Aanvankelijk wenste Grotius dat het werk in een groot lettercorps (‘character’) zou worden gezet; zie no. 5218 n. 11-12.

4 Zie Willems brief, no. 5380; zie betreffende de berichten over een opstand in Zuid-Spanje ook no. 5379 n. 4.

5 Joost van Overbeke en Daniël Schonck; zie ook no. 5183 n. 6. In plaats van ‘Schonckii’ geeft de uitgave der Epist.: Schonebii.

6 Henricus Slatius; zie no. 5380.

7 Wellicht de oorspronkelijke Nederlandse versie (BG no. 143), die in 1622 nog tijdens het leven van Slatius verscheen.

8 Johannes Wtenbogaert en Simon Episcopius.

9 Zie no. 5380 n. 9-13, De uitgave der Epist. geeft in plaats van ‘fisci’ ten onrechte: filiae.

10 Zie no. 5380 n. 14.

11 BG no. 1135.

12 Daniël de Breen, theoloog te Amsterdam (no. 4998 n. 13), vervaardigde de index bij Grotius' Annotationes (BG no. 1135).

[p. 554]

Scripsit Amyrausius¹³ librum, quo Calvinum defendit de absoluto reprobationis decreto. De me benigne loquitur, sed dolet me in tam infelices partes incidisse. Velim inquiras, in qua editione compareat illa Melancht[h]onis epistola de quodam in carcerem coniecto, quod a Zenone dissentiret.¹⁴ Nam Amyrausius negat se reperire.

Mileterius et Codurcus¹⁵ mea ad Cassandrum annotata¹⁶ plurimum probant.

Sanpreulius,¹⁷ Atrebatum praefectus, in carcerem a rege datus est ob caesos qui e Bapalma emissi erant, cum adhuc tubicen regius eos comitaretur. Res est obscura.

Rogo me commendes optimae matri, uxori tuae amicisque communibus.

Anthologia mea¹⁸ Lugduni reperit typographum. Huc remittenda erit, ne fiat Augiae stabulum. De Lucano¹⁹ et poematis²⁰ curam tibi mando.

Vale, mi frater.

Tui amantissimus frater
H. Grotius.

13 Moïse Amyraut; zie voor de titel van zijn boek no. 5388 n. 16. De uitgave der Epist. geeft ten onrechte: Angrausius; en verderop: Aragrausius.

14 Zie voor de brief van Melanchthon over Zeno (= Calvijn) infra no. 5441.

15 Théophile Brachet de la Milletière (no. 5005 n. 10) en Philippe Codurc (no. 5230 n. 10).

16 BG no. 1165; het werk was in september 1641 verschenen.

17 François de Jussac, sieur de Saint-Preuil (no. 5273 n. 12).

18 BG no. 534; de uitgave verscheen tenslotte pas in 1795-1822.

19 Grotius' nieuwe aantekeningen bij Lucanus verschenen bij Blaeu in 1643 (BG nos. 430 en 431).

20 Een nieuwe uitgave van Grotius' Poemata waarin ook de recente gedichten werden opgenomen, kwam niet tot stand (no. 4995 n. 12).

5 Octobris 1641.