Algemeen letterkundig lexicon

drukgeschiedenis

Term uit de bibliografie en editietechniek voor dat gedeelte van de tekstgenese dat zich beperkt tot het stadium van de tekst in druk, dus zonder de tekst in manuscript-2 of in codex. Via systematisch-bibliografisch onderzoek dienen alle drukken en uitgaven van een tekst opgespoord te worden. Vervolgens moet de graad van autorisatie (autoriseren) worden vastgesteld, waarna vaak alleen de geautoriseerde drukken in aanmerking komen voor analytisch-bibliografisch (analytische bibliografie-1) onderzoek op varianten (correctie op de pers, cancel) ten behoeve van de samenstelling van een ideal copy. De verhouding tussen de drukken moet in een stemma aangegeven worden.

Lit: Ph. Gaskell, A new introduction to bibliography (1974²), p. 336-338.

drukfout

drukkersmerk