Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 12

5339. 1641 augustus 31. Aan L. Camerarius.¹

Illustris domine,

Gaudeo literarum mearum nullas intercidisse.
Torstensonium² cum supplementis advenisse partim in Pomeraniam, partim in Meclenburgicum lubens ex D. Salvii literis³ disco et consummatum inter Suedos et Batavos fedus⁴ ad liberiorem maris usum. Recte iudicat ill. Dom. vestra cunctationem illam, quae videtur nunc velut agnata Suediam regentibus, non omnibus negotiis convenire, multa differendo fieri peiora. Induciae illae cum Brandenburgico pactae⁵ ad maiora bona, ita spero, viam nobis struent.

Portugalli impedire non debent, quominus reges nationesque in Asia ab ipsorum imperio liberae cum Suedis aliisque, si volunt, contrahant.

Intelligimus hic illam de titulis controversiam⁶ inter Danos et imperatorem compositam. In Palatino negotio videmus veteres trahendi artes. Itaque decreta et quidem fortia ac definita ab Angliae et Scotiae parlamentis exspectanda erunt.

Tentamenta ista, quae Lunemburgicis admovet imperator, iam cessabunt, quandoquidem fedus inter istam domum Suediaeque regnum⁷ ultimam iam accepit manum. Id Hassicam⁸

1 Copie Uppsala, UB, E 388a, 296¹. Gedrukt Epist., p. 686 no. 1514.

2 De nieuwe opperbevelhebber van het Zweedse leger in Duitsland, Lennart Torstensson (no. 5176 n. 4).

3 No. 5307 dd. 6 augustus 1641, beantwoord door no. 5343.

4 Het verdrag tussen Zweden en de Republiek was op 11 september 1640 te Stockholm gesloten; het werd in Den Haag geratificeerd in mei 1641 en in Stockholm op 13 juli 1641.

5 Het wapenstilstandsverdrag tussen Zweden en Brandenburg, gesloten op 24 juli 1641.

6 Het betreft de titulatuur in de geloofsbrieven van de Deense ambassadeur te Regensburg, Corfits Ulfeldt; zie no. 5320.

7 De onderhandelingen tussen Zweden en Braunschweig mislukten uiteindelijk; zie ook no. 5140 n. 5, no. 5308.

8 Amalia Elisabeth van Hanau-Münzenberg, landgravin-regentes van Hessen-Kassel, kreeg uit de Republiek geen steun voor het belegerde Dorsten; vgl. no. 5308 n. 5.

[p. 477]

quoque confirmabit, cuius non maiorem haberi a Batavis rationem valde miror. Debebant enim morem illum Hispani militem suum commodantis imperatori aut imitari aut ulcisci. Schmalcius,⁹ ni fallor, plus dedecoris quam noxae adferet rebus Suedicis. At certe aut non tanto impetu provehendus aut retinendus fuit.

Morte Suessionensis et re composita cum Bulionio,¹⁰ quibus in rebus ingens fuit regis felicitas, libera iam Gallia est a bello civili. Nam si quid Guisius et Valetta¹¹ movebunt, id erit externum. Dux Carolus¹² adhuc velit sua habere extra bellum, sed surdis canit. Iam enim armis Grantzaei et Halerii¹³ exutus Barro, Pontemoussoni, Sancto Michaele, Ligniaco, Grondecurtio, Novocastello, Trenelio, Mirecurtio nihil retinet praeter Lamottam, Spinale, Remiremontium, Bicham.

Ad Airam hostis, praeter quod famem opperitur, agit etiam operibus. Interim Millereius et Bressaeus¹⁴ cepere oppida Lentium et Bassaeam, quorum hoc satis munitum erat qua operibus, qua praesidio, sed pulvere bellico destituebatur. Inde iam ituri putantur ad Lisam flumen, ut commeatus, qui ab Insularum oppido adventare solent, a castris Hispanicis avertant.

Pari pulveris penuria laborare Conissium dicitur et ob id brevi se eo potiturum sperat Harcurtius.¹⁵ Et quia in arce Taurinorum pulvis casu aut dolo arsit, princeps Thomas in proximo ad Vulpianum se posuit videturque urbis Taurinorum novum obsidium agitare animo.

Tarragonae terra Leganesius,¹⁶ mari Ferrandinus¹⁷ subvenire voluere, sed aiunt Galli nihil ab illis effectum et strenue esuriri in oppido et Hispanorum castris circum oppidum equis in alimenta hominum absumptis praeter quingentos. Sperant tamen Hispani aditum sibi ad urbem fore mari, ubi menses procellosi, qui nunc instant, Gallos vetuerint in eo mari consistere. Barcinonensis civitas graviter fert Gallos hospites. Sed iis, qui fraenum semel momorderunt, praeter querelas nihil relictum est.

Iter meum ad regem felix fuisse meque omnia, quae ab ista parte optari possunt, impetrasse antehac scripsi.¹⁸ Deus Suediae federatorumque eius res et nostras privatas respiciat semper propitius.

Ill. Dom. vestrae perpetuae observantiae debitor
H. Grotius.

9 Peter Abel Schmalz (Smalze), voormalig secretaris van Axel Oxenstierna (no. 5249 n. 13).

10 Namelijk in de overeenkomst, gesloten te Mézières en Sedan, dd. 5 en 6 augustus 1641.

11 Bernard de Nogaret, hertog van La Valette (no. 4996 n. 6).

12 Karel IV, hertog van Lotharingen.

13 Jacques Rouxel de Médavy, graaf van Grancey (no. 5323 n. 11), en François de l'Hospital, sieur du Hallier (no. 5083 n. 25).

14 Charles de La Porte, hertog van La Meilleraye (no. 5101 n. 7), en Urbain de Maillé, markies van Brezé (no. 5142 n. 16).

15 Henri de Lorraine, graaf van Harcourt, Frans opperbevelhebber in Noord-Italië (no. 5054 n. 3).

16 Diego Mexía Felípez de Guzmán, markies van Leganés, Spaans goeverneur van Milaan (no. 4996 n. 15).

17 García de Toledo y Osorio, markies van Villafranca, hertog van Fernandina.

18 No. 5323 dd. 17 augustus 1641.

Lutetiae, 31 Augusti MDCXLI.

Cardinalis Hispanus Stegae aegrotare dicitur.

Bovenaan de brief in de copie te Uppsala: Redd. Leidae, 7 Sept. 1641.