Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 7
(1969)–Hugo de Groot– Auteursrechtelijk beschermd2879. 1636 december 12. Aan Willem de GrootGa naar voetnoot1.Frater optime, Die mensis hujus octavo literas accepi tuas, quas 18 NovembrisGa naar voetnoot2 dedisti. BrandanusGa naar voetnoot3 et moribus et moderatis sententiis mirum in modum se mihi probat. Non desinam ea moliri, quae ad pacem christianorum pertinent et, ut nihil perficiam, juvabit vel immori tam pio voto. A controversiis populi captum superantibus abstinemus; tradimus et quae christianorum semper fuere communia. Pietatem urgemus, ut necessariam. De CorseliiGa naar voetnoot4 labore in vertendis iis, quae pro Veritate Religionis ChristianaeGa naar voetnoot5 laboravimus jam audieram: gaudebo et videre. Oxoniae edita sunt nostra sacraGa naar voetnoot6 tantum. De reddendis typographico praelo caeteris cogitemus, ne risum praebeamus eos ornando, a quibus omni modo male tractati sumus. De libro illo, quo terra quiescere non siniturGa naar voetnoot7, Vestaeque ei nomen invidetur, scripsit ad me D. VossiusGa naar voetnoot8. SalmasiusGa naar voetnoot9 Diepae diu retentus est ventis adversantibus partim et quia idoneae ad tutelam naves deerant. Ubi venerit, poterit comiter interpellari. Nam illud BarnabaeGa naar voetnoot10 ipsius habui beneficio. Ab ipso acceptum ab ipso recipiam, ubi erit commodum. Mea ad Novum TestamentumGa naar voetnoot11 describit Brandanus, HistoriamGa naar voetnoot12 DidericusGa naar voetnoot13. AnthologiaGa naar voetnoot14 edi potest, ubi ea invenerimus, quae pulchram editionem facere possunt, qua de re scribo ad Vossium. Quod mihi temporis a negotiis vacuum | |
est Gothicis, id autem est Suediae, antiquitatibusGa naar voetnoot1 impertio. Verti Latine, quod tibi dictum sit, Gothica et Vandalica ProcopiiGa naar voetnoot2: emendatoria et auctiora ex manuscriptis duobus regiae bibliothecae; uno Vaticano, cujus ad me missa sunt excerpta. Quae GraswinckeliusGa naar voetnoot3 pro libertate marisGa naar voetnoot4 scribet, avebo, ubi prodierint, videre, ut unus e vulgo, non ut maris liberi defensor, non ut illi controversiae immixtus, quae ad me ultra jam nihil pertinet. Non memini quis fuerim, quando nec illi, de quibus optime sum meritus, mei, nisi ut noceant, meminerunt. Petro nostroGa naar voetnoot5 rogo, ut non hortator tantum sis, sed et viae monstrator. Formulas omnes diligenter sua manu describat. Legat nostra, quae vertitGa naar voetnoot6, et Mandata consessuum iuridicorumGa naar voetnoot7 et Merulam, qui ea digessit, et Classes OldendorpiiGa naar voetnoot8. Romanam proprie jurisprudentiam nolo credat aliunde se quam ex CujacioGa naar voetnoot9 haurire posse. Quae vero usus habet, res judicatae docent. De foedere, quale scribis, Gallos Britannosque inter nihil comperi. Sunt tamen quae suspicari liceat. Uxori tuaeGa naar voetnoot10 felix puerperium: tibi ipsique auctam domum gratulor. Causam OudartiiGa naar voetnoot11, quam olimGa naar voetnoot12 tibi commendavi, rogo et ipsi D. ReigersbergioGa naar voetnoot13 explices, ad quem ea de re scripsiGa naar voetnoot14. | |
Vale cum tua, tuis nostrisque. Tuus toto animo frater
| |
12 Decembris 1636. |
|