Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
DBNL Logo
DBNL Logo

Hoofdmenu

  • Literatuur & Taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Gebruiksvoorwaarden
    • Voorwaarden voor hergebruik
    • Disclaimer
    • Voor rechthebbenden
  • Over DBNL
    • Over DBNL
    • Contact
    • Veelgestelde vragen
    • Privacy
    • Toegankelijkheid

Informatie terzijde

Algemeen letterkundig lexicon
Toon afbeeldingen van Algemeen letterkundig lexicon

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave




Downloads

Lexicon van drama en theater (4,42 MB)

Lexicon van de poëzie (5,01 MB)

Lexicon van de retorica (1,62 MB)

Lexicon van de verhaalkunst (3,59 MB)

Lexicon van literaire genres (13,34 MB)

Lexicon van de literatuurgeschiedenis (15,45 MB)

Lexicon van de algemene literatuurwetenschap (2,36 MB)

Lexicon van handschriftenkunde, boekwetenschap en editietechniek (19,90 MB)

XML (11,37 MB)

tekstbestand



Genre

sec - letterkunde

Subgenre

non-fictie/naslagwerken (alg.)


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Algemeen letterkundig lexicon

(2012-....)–anoniem Algemeen letterkundig lexicon– Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

paratekst

Etym: Gr. para = (er)naast.

Term geïntroduceerd door Gérard Genette ter aanduiding van al wat zich rond een tekst bevindt, d.w.z. alle tekstuele gegevens die de ‘eigenlijke’ tekst aan de lezer als tekst presenteren en die voor hem als drempels, richtingwijzers, valstrikken e.d. kunnen fungeren. Genettes concept van paratekst omvat zulke dingen als het voorwerk en met name het voorwoord, de inleiding, de proloog, maar ook de voetnoten, de naam van de uitgeverij, de titel van het boek, de genreaanduiding op de cover, het motto-1, de opdracht, biografische informatie over de auteur op de achterflap en verder ook vormen van ‘materiële inkleding’ zoals colofon, blurb, ISBN, barcode, prijsklevertje, enz. Bij uitbreiding vallen onder het begrip paratekst ook: briefwisseling tussen auteur en uitgever, interviews en besprekingen in literaire magazines (zie ook metatekst(ualiteit)), vermeldingen in fondslijsten en literatuurrepertoria, roddelverhalen over ‘fout’ toegekende literaire prijzen, enz. Het eerste soort paratekst noemt Genette meer specifiek ‘péritexte’ (Gr. peri = rondom, > peritekst), nl. wat zich in de onmiddellijke omgeving van de tekst bevindt. Voor de geschreven en gesproken stemmingmakerij in allerlei media reserveert hij de benaming ‘épitexte’ (Gr. epi = bij).

Lit: A. Compagnon, La seconde main (1979) • G. Genette, Seuils (1987) • L.H. Hoek, ‘“Une merveille qu'intime sa structure”. Analyse sémiotique du discours paratextual’ in Degrés (1989) 58, p. a1-a23 • Ph. Lane, La périphérie du texte (1992) • C. Dauven e.a. (red.), Paratext: the fuzzy edges of literature (2004) • A. Rolls & M.L. Vuaille-Barcan (red.), Masking strategies. Unwrapping the French paratext (2011) • H. Smith & L. Wilson (red.), Renaissance paratexts (2014) • L. Jansen, The Roman paratext. Frame, texts, readers (2017).

parataxis parechema

thematisch veld:

Intertekstualiteit, metateksten en parateksten

Vorige Volgende