Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 8

3321. 1637 oktober 31. Aan Willem de Groot⁶.

Hoc, mi frater, ideo iis, quae nuper ad te scripsi⁷ addere volui, ut videant eadem, quae mea sunt esse et Carentoniensium vota, sed sub aequis legibus, quae si impetrari non possunt, agnoscenda est ϑεομηνία: servandus autem id cupiens animus.

Sero admodum, id est 28 Octobris, literas accipio tuas 28 Septembris⁸ per maris incerta. Terra literae rectius curantur, recta ad me inscriptae aut ad Heufdium⁹.

De nostro declamatore¹⁰, quantopere spes et jussa mea eluserit, jam videris ex mea ad Oudartium¹¹ epistola¹², quam ad te apertam misi.

De libris a me edendis cogitabimus ambo. Procopiana¹³ aut potius Gothica - nam haec sola proposita habeo - nondum descripta sunt, nedum mitti possunt. Sed instabo operi.

6 Gedrukt Epist., p. 873. Antw. op no. 3276; tesamen met no. 3310 beantw. d. no. 3348.

7 Vermoedelijk no. 3310, p. 665.

8 No. 3276.

9 Johan Hoeufft, bankier te Parijs.

10 Brandanus Daetrius -Brandan Dätri-, huispredikant van Grotius.

11 Robert Oudart, notarius te Hamburg; zie over hem VI, p. 364 n. 8.

12 Ontbreekt.

13 De Historia Gotthorvm, Vandalorvm, & Langobardorvm. Zie Ter Meulen-Diermanse, no. 735.

[p. 682]

Cordesium¹ quod obligas, facis rem ipsius et tua dignam bonitate. Et quandoquidem illud de Peruana² bene expedisti, adjice, quaeso, et alterum beneficium, ut per te librum habeat Manassis de resurrectione³, ubi deest folium a 63 ad 81. Legi ejus Iudaei librum magno meo cum fructu tum ob vera bene defensa tum ob Iudaeorum opinationes satis fatuas magni magistri confessione melius quam antehac detectas.

Filius meus natu maximus⁴, qui ad vos jam venit, perstat in oblivione officii. Neque ad nos scripsit de suo adventu. Consilia de rebus suis vult, ut videtur, capere sine nobis melius, ni fallor, facturus si ad nos venisset suisque expositis rationibus et nostris auditis constituisset id, quod usu esset ipsius: ἀναϱχίας γὰϱ μεῖζον οὐϰ ἐστιν ϰαϰόν⁵. Facite tu et D. Reigersbergius⁶ quod eorum est, quos tutela spectat. Absentes enim quasi mortui sunt absentibus. Parentibus optimis⁷, uxori tuae⁸ ac liberis⁹ omnia et fausta optamus et quae nostrae sunt potestatis offerimus.

Gronovius¹⁰ ad me scribit¹¹: dolet non pervenisse ad se quae ad Silvas¹² annotaveram. Puto ei per te missa. Quod si est, arbitror Lugdunenses amgistros, quorum amicitia utitur, obstitisse, quominus mei meminisset, et consilium dedisse dissimulandi accepta. Quare de Thebaide et Achilleide¹³ sustinebo consilium, mittere mea cogitata debeam necne, donec tuam intellexero sententiam.

Vale cum nostris omnibus.

Tibi obligatissimus frater
H. Grotuis.

1 Jean de Cordes, oud-kanunnik te Limoges.

2 Het betreft hier een exemplaar van de Atlas van Blaeu. Grotius had aan Willem hiervan om toezending verzocht. Zie no. 3114, p. 348 en n. 6 aldaar.

3 Menasse ben Israel, De resurrectione mortuor(i)um Libri III. Amstelodami, typis et sumptibus, 1636. In 1636 verscheen van dit werk een uitgave in het Spaans: De La Resvrrecion De Los Mvertos, Libros III. En los quales contra los Zaduceos, se prueva la immortalidad del alma, y Resurreccion de los muertos. Las causas de la milagrosa Resurreccion se exponen. Y del juizio final, y Reformacion del mundo, se trata. En Amsterdam, En casa, y à costa del Autor. Año. 5396. de la criacion del mundo.

4 Cornelis de Groot.

5 Sophocles, Ant. 672: ἀναϱχίας δὲ μεῖζον οὐϰ ἔστιν ϰαϰόν.

6 Nicolaes van Reigersberch.

7 Jan de Groot en Aeltgen Borre van Overschie.

8 Alida Graswinckel.

9 Voor hun namen zie men no. 2912. p. 3 n. 2.

10 Johann Friedrich Gronovius.

11 Zie nos. 3228, 3233 en 3267.

12 Grotius had zijn aantekeningen bij de Silvae, een verzameling gelegenheidsgedichten van de Latijnse dichter Publius Papinius Statius, willen afstaan ten behoeve van Gronovius' Diatribe, die in 1637 verscheen onder de titel: Johannis Frederici Gronovii in P. Papinii Statii Silvarum Libros V. Diatribe Ad Th. Graswinckelium equitem & J.C. Hagae-Comitis, Ex Officina Theodori Maire. MDCXXXVII. Voor de brief met de desbetreffende aantekeningen zie men VII, p. 468 n. 1.

13 Over deze twee heldendichten, de Thebais en de onvoltooid gebleven Achilleïs, zie men no. 3233, p. 532 n. 8, en no. 3267, p. 593 n. 3.

31 Octobris 1637.