Algemeen letterkundig lexicon

typologie

Etym: Gr. tupos = afdruk, beeld.

Middeleeuwse opvatting over de bijbel waarbij het Oude Testament wordt gezien als de voorafschaduwing van het Nieuwe Testament en figuren uit het Oude Testament worden geïnterpreteerd in het licht van nieuwtestamentische figuren (Bijbelinterpretatie, quator sensus scriptorum, sensus allegoricus). Daarin speelt het heilshistorisch gewicht van de nieuwtestamentische figuren een belangrijke rol.

In de tableaux vivants (tableau vivant, toog) wordt deze typologie gebruikt omdat de toeschouwers daarmee doorgaans vertrouwd waren. Ook in het in clausulen geschreven strofische gedicht over Jezus’ leven (ed. B. Cardon e.a., 1985) wordt deze typologie toegepast (clausule).

Deze betekenis mag uiteraard niet verward worden met teksttype en type.

Lit: B. Cardon, R. Lievens & M. Smeyers, Typologische taferelen uit het leven van Jezus (1985) • B.A.M. Ramakers, Spelen en figuren (1996), p. 313-314.

typogram

typoscript