Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 6

2410. 1635 december 22. Van Willem de Groot⁵.

Frater optime,

Quas ad me XXIII praeteriti mensis⁶ et VII hujus⁷ dedisti litterae, eadem hac septimana mihi traditae sunt. Mearum aliquae in manibus Diderici⁸ haerent, qui cum plurimis Gallis ventum expectat propitium, ut ad vos naviget.

Nunc pro responso ad utrasque hoc habe Seldeni commentarium⁹ jam prodiisse, missum quippe a legato, qui in Britannia est, nostro¹⁰ ad Ordines exemplar, quod mihi videre nondum contigit. De longaevitate senis Britanni¹¹ ex aliorum litteris paria intellexi, et sane res prodigiosa est hoc nostro saeculo.

Parentes nostri¹² recte etiamnum valent et matri quidem iterum spes suboritur de visus recuperatione. Est enim hic quidam Roterodamensis egregius ejus rei artifex¹³, qui his diebus duas hic anus, quarum altera septua genaria erat, feliciter curavit.

Ad reliqua ut veniam, secretarius Wolfius¹⁴ negat se quicquam de chartis

5 Hs. Den Haag, ARA. Eerste afd. coll. Hugo de Gr. Aanw. 1911 XXIII no. 24. Eigenh. oorspr. Antw. op nos. 2362 en 2381; beantw. d. no. 2431 dd. 10 januari 1636.

6 No. 2362.

7 No. 2381.

8 Grotius' derde zoon, die om studieredenen in het vaderland had vertoefd en zich gereedmaakte om naar zijn ouders te vertrekken.

9 Over John Selden en zijn Mare Clausum zie no. 2359, p. 349 en n. 11 aldaar.

10 Albert Joachimi (1560-1654), ridder, heer van Hoedekenskerke, gezant van de Republiek in Londen.

11 Vgl. no. 2362, p. 354.

12 Jan de Groot en Aeltgen van Overschie.

13 Van deze befaamde oogarts uit Rotterdam is ook reeds eerder sprake.

14 Cornelis Anthonisz. van der Wolf; zie III, p. 38 n. 2.

[p. 431]

tuis scire, neque praeter Duvenvordium¹ alius in eo collegio est, qui tunc remp. administraverit.

De tradendo libello cum Reigersbergio² agam, quanquam frustra fore non dubito. Delfenses nostros in praebendo tibi testimonio difficiliores quam putaram reperio. Quid, si ad Adrichemum³ aut Dussenum⁴, aut utrumque ea de re scribas?

Gratum mihi est litteras a Brabantinis vulgatas⁵ a te scriptas non esse; interea hoc scias Pavium⁶ aliosque totas fere paginas notis implere.

Petrus⁷, ut puto, post festum mutabit hospitium, sed quadringentis annuis florenis illi excepto vino, ad victum opus erit. Ille magnum perdiscendi juris studii prae se fert desiderium, neque impar labori foret.

De Cornelio⁸, ex quo Amstelodamo discessit, nihil intelleximus. Certiora ex Oudartio⁹ sciscitatus est Petrus et responsum quotidie expectat.

Versionem Sophompaneae et Petri et Vondelii¹⁰, itemque de jure belli, penes se habet Didericus tuus. Qui hunc librum Belgice transtulit, est concionator, ni fallor, Harlemensis¹¹, sed nihil praeter tua prolegomena operi praefixit.

De Elzeviriis¹² et Mairio¹³ cogitabo. Pro novis, quae de Galassio¹⁴ nuntias, gratias habo, sed vicissim quid reponam, vix reperio.

Rediit huc nudiustertius princeps¹⁵, quem solito more armati hic cives exceperunt. De induciis nostris sermones, postquam Gallici huc venere legati¹⁶, frigere incipiunt; et paucissimi sunt, qui eorum, quae geruntur gnari sint, unde saepe jam cum honore mentio fit Oldenbarneveldii¹⁷, qui rem novam et antea incredibilem per legitimos tramites ad finem perduxit.

Vale, frater optime, cum uxore et liberis.

Tibi obsequentissimus frater
Guilielmus Grotius.

1 Jhr. Johan van Wassenaer-Duvenvoorde, 't Woud, Starrenburg, Voorschoten en Veur (1577-1645).

2 Nicolaes van Reigersberch.

3 Joost Jacobsz. van Adrichem uit Delft.

4 Eewout Jacobsz. van der Dussen; zie III, p. 11 n. 4.

5 Vgl. no. 2325, p. 301 en n. 1 aldaar en no. 2383, p. 386 en n. 6 aldaar.

6 Adriaen Reyniersz. Pauw.

7 Grotius' tweede zoon Pieter, die voor zijn studie in het vaderland verbleef.

8 Cornelis, Grotius' oudste zoon, was door zijn vader naar Duitsland gezonden o.m. om er de Zweedse rijkskanselier te ontmoeten.

9 Robert Oudart; zie over hem no. 2369, p. 364 n. 8.

10 Zie no. 2358, p. 347 en n. 8 aldaar.

11 Voor deze vertaling van Grotius' De iure belli ac Pacis zie no. 2381, p. 379 en n. 14 aldaar; met de ‘concionator Harlemensis’ zal De Groot de pensionaris van Haarlem, Gilles de Glarges, bedoelen, die - waarschijnlijk - in 1629 het bij Knuttel, Pamfl., no. 3960 vermelde pamflet schreef. Of hij inderdaad de vertaling van De iure belli heeft gemaakt, heb ik niet kunnen uitmaken. Het lijkt mij niet waarschijnlijk.

12 Abraham en Bonaventura Elzevier te Leiden.

13 De Leidse uitgever Jean le Maire.

14 Matthias, graaf Gallas, bevelhebber in het leger van Ferdinand II.

15 Frederik Hendrik.

16 Bedoeld zullen zijn de ordinarius gezant van Frankrijk in Den Haag, Hercule Girard, baron van Charnacé, en de extra-ordinarius Urbain de Maillé, markies van Brezé.

17 Landsadvocaat Johan van Oldenbarnevelt.

Hagae, XXII Decembris 1635.

[p. 432]

Boven aan de brief schreef Grotius: rec. 10 Ian. 1636 n.s.

In dorso: 22.