Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 3

1350. 1628 december 17. Van M. Bernegger¹.

Salve, maxime virorum,

Ecce fidem promissi mei, pro eo ac par est, exolvo, seu fidei partem verius. Inscriptiones enim Opitianas², quamquam pauciores expectatione mea, cum literis ipsius Opitii mitto, de Gruterianis³ quoque porro solicitus futurus et ad Sixtinum⁴, a quo nihildum responsi accepi, petitionem iteraturus. Venator noster⁵ de vita Gruteri spem publice fecit neque eam ludet; exemplum utprimum nactus fuero, submittam. Ingentes habeo et ago gratias de praestitis Taubmano⁶ humanitatis officiis, quae dici non potest, quantopere ille depraedicet, quod ipsum facit quoque Freudenbergerus Silesius⁷; ut ad me scripsit is, qui has ipsas tradit itidemque tibi commendatus esse valde cupit, Martinus Willerus Silesius⁸, iuvenis egregius et vel hoc nomine amandus, quod diversus ab ingenio plerorumque - pudet dictu - Germanorum, vanitati isthic operantium, ad magnos viros applicare sese conatur, quorum consuetudine et vel conspectu proficiat. Vix est, ut non tuae quoque benevolentiae fores pulsaverit; id quod si deinceps faciet, orarem ne excluderes, nisi ab eiusmodi salutatoribus aliquod metuerem temporibus tuis, hoc est bono publico, detrimentum.

1 Hs. U.B. Leiden, cod. B.P.L. 1961. Eigenh. oorspr. Gedrukt Grotii et Berneggeri ep. mut., p. 21. Antw. op n^o. 1330. Over de schrijver zie n^o. 1257, p. 300 n. 6. aant.

2 Zie n^o. 1306, p. 373 en n. 12 aldaar.

3 Zie n^o. 1317, p. 385 n. 1.

4 Suffridus Sixtinus; zie n^o. 1319, p. 386 n. 10.

5 De dichter Balthasar Venator; zie n^o. 1257, p. 300 n. 2.

6 Christ. Taubmann; zie n^o. 1317, p. 384 n. 5.

7 Zie n^o. 1319, p. 386 n. 7.

8 Niet nader geïdentificeerd.

[p. 433]

Parum abfuit, quin ad Salmasium¹ τὸν ϑαυμάσιον auderem instinctu tuo literas. Sed satis impudentiae commissum, quod tibi me obtrudere veritus haud sum; neque debeo cumulare crimen, qui religioso quodam silentio vos tantos viros colere potius quam importunius appellare debeo. Forte tamen in futurum audebo, si praesertim in suis commentariis in Eliberinos canonas² apud nos excudendis opellam qualemcunque meam aspernatus non fuerit. Oro, summo viro per occasionem interpres esse summae meae in ipsum observantiae et salutem officiosissimam dicere ne graveris.

Salve tu quoque plurimum a Lingelshemio nostro³ et vale, lucidissimum aevi sidus.

Scr. Argentorati, 7. Decembris Iuliani, anno 1628.

Ampⁿⁱ. tuae perpetua
veneratione, cultu et obsequio deditiss.
Matthias Bernegge(r).

1 De filoloog Cl. de Saumaise, van wie in de briefwisseling tussen Grotius en Bernegger telkens sprake is.

2 Zie n^o. 1210, p. 219 n. 10.

3 G.M. Lingelsheim.

Adres: Nobilissimo et amplissimo viro, Hugoni Grotio I.C. Lutetiam Parisior.

In dorso schreef Grotius: 7 Dec. 1629 (sic) Bernegger.