Algemeen letterkundig lexicon

showing

Etym: Eng. to show = laten zien, tonen.

Term uit de verteltheorie of de romananalyse voor één van de beide grondvormen van het vertellen: berichten of vertellen (telling) en laten zien of voorstellen (showing). Showing is dan de presenterende vertelvorm waarbij de verteller uit het vertelde terugtreedt en zelf geen visie of commentaar op de weergegeven geschiedenis geeft. Vooral bij de personale vertelwijze of bij de ik-verteller is sprake van showing. De dikwijls veronderstelde objectiviteit van deze vertelwijze is dubieus omdat juist deze vertelvorm zeer veel mogelijkheden biedt voor een onbetrouwbaar perspectief op het vertelde. Showing is een belangrijk element bij de scenische presentatie.

Zie ook diëgesis-2.

Lit: F.C. de Rover, ‘De boodschap van de vent achter de vorm’ in Spektator 4 (1974-1975) 5, p. 249-268 • S. Chatman, Story and discourse: narrative structure in fiction and film (1978; reprint 1990) • W.C. Booth, The rhetoric of fiction (1987²) • G. Genette, Narrative discourse: An essay in method (1987³).

short-title catalogue

sic