Algemeen letterkundig lexicon

rijmproza

Aanduiding voor een prozatekst of gedeelte daarvan waarin herhaling zich vooral voordoet in de vorm van rijm. Middellatijnse proza-auteurs vlochten bij wijze van versiering rijmen in hun prozaregels. Klassiek geschoolde filologen vielen hierover, omdat dit vermenging van genres betekende en daarom afkeurenswaardig was. Onder invloed van de Beweging van Tachtig (Tachtigers) kwam rijmproza tot bloei. Bijv.

’t Vroor dat het kraakte. Van buiten uit de laagte van het pad kwam het
voorbij gaand gepraat van een paar late mannen. [...]
(J. van Looy, De dood van mijn poes, ed. Huygens 1962, p. 7)

Rijmproza is verwant aan het prozagedicht.

rijmprent

rijmresten