repertoire-2

Etym: Lat. repertorium = lijst < reperire = terugvinden, vinden van het gezochte.

Term uit de literaire  theorie en cultuurstudie (receptie-esthetica, systeem(theorie), veldtheorie) voor het geheel aan topoi (topos) of aan modellen en procédés die de productie van teksten sturen. Terwijl sommige van deze procédés onveranderlijk en universeel lijken (canon-1), blijken andere historische en culturele variaties te vertonen en zo de inzet te vormen van verschillen van mening binnen een cultureel of literair systeem. Het is niet het repertoire(-2) op zichzelf dat bepaalt welke sector al dan niet gecanoniseerd wordt, maar de systematische relaties die het statuut van de gegevens in kwestie bepalen. In deze functioneel-systematische benadering kan ‘de literatuur’ niet langer alleen beschouwd worden als een pure reeks of lijst van teksten, als een repertoire dus. De teksten en het repertoire zijn steeds partiële manifestaties van de literatuur die alleen op het niveau van het literaire systeem verklaard kunnen worden.

Lit: I. Even-Zohar, ‘The literary system’ in Polysystem studies (Poetics today, XI, 1, 1990), p. 27-44 • R. Sheffy, ‘Models and habitudes: problems in the idea of cultural repertoires’ in Revue canadienne de littérature comparée 13 (1997), p. 35-47.