Algemeen letterkundig lexicon

Italiaans sonnet

Term uit de genreleer voor een sonnet, ook wel petrarkistisch sonnet genoemd, ontstaan in de Italiaanse renaissance (petrarkisme), geschreven in de vijfvoetige jambe, met vrouwelijk rijm, waarbij het octaaf twee rijmklanken heeft en het sextet twee of drie andere. Dit sonnet, ook wel het ‘klassieke sonnet’ genoemd, is in de 17^de eeuw door andere sonnetvormen verdrongen (het komt nog wel voor bij Hooft bijvoorbeeld), maar keert weer terug bij de Tachtigers (o.a. W. Kloos en J. Perk). Men zie als specimen hiervan het sonnet ‘Gelaat, lief als Lente, dat met veel spelen’ van Kloos (De nieuwe gids 8, 1893, I, p. 416).

Lit: S.L. Bermann, The sonnet over time: a study in the sonnets of Petrarch, Shakespeare and Baudelaire (1988) • M.R.G. Spoller, The development of the sonnet. An introduction (1992) • S. Regan, The sonnet (2003).

ISTC	italica zie littera italica