Algemeen letterkundig lexicon

gezang

In kerkelijk verband spreekt men van 'gezang' bij het gebruik van zangteksten voor de christelijke eredienst, waar deze naast de psalmen onderdeel uitmaken van de kerkliederen. Doorgaans werden deze gezangen in de kerk voor de dienst bekend gemaakt door nummerbordjes op te hangen waarop vermeld werd welk gezang uit de kerkelijke liedbundel gezongen zal worden, meestal met aanduiding van enkele verzen daarvan. De predikant sloot met de gekozen gezangen bij voorkeur aan bij het thema van de preek.

Deze gezangen behoren tot de religieuze poëzie. De verschillende protestantse kerken hebben in 1973 in samenwerking met een aantal dichters het Het liedboek voor de kerken tot stand gebracht.

In algemene zin wordt de term 'gezang' ook gebruikt voor gedicht, zoals bijvoorbeeld door Jacobus Bellamy in diens Gezangen mijner jeugd (1782).

Lit: P.G. Kunst, Kerkgezang in de Nederlanden (1981) • G. van der Leeuw & K.Ph. Bernet Kempers, Beknopte geschiedenis van het kerklied (1984) • J. Smelik, Het nieuwe liedboek in woord en beeld (2013).

gevoelswaarde zie connotatie

gezegde