Algemeen letterkundig lexicon

dodecasyllabe

Etym: Gr. dōdeka = twaalf; sullabè = lettergreep.

Term uit de prosodie voor een twaalfsyllabig vers-1 (isosyllabisch vers). Dit vers kan als de opvolger worden beschouwd van de decasyllabe (de tiensyllabige regel) uit het oudere chanson de geste en in feite als de gangbare vorm van het jongere chanson de geste. De dodecasyllabe komt met name voor in de 12^de-eeuwse Franse Alexanderepiek, als standaardvorm van de Franse maat. Mede door de cesuur na de zesde syllabe kan de dodecasyllabe als voorloper gelden van de alexandrijn.

dode metafoor

dodendans