Algemeen letterkundig lexicon

octavo

Etym: Lat. in achten < Lat. octavus = achtste, voor de achtste maal < Gr. oktō = acht.

Term uit de bibliografie voor een formaat dat verkregen wordt door een vel driemaal te vouwen. De bibliografische aanduiding is gewoonlijk ‘8^o’. Een octavo-katern bestaat dus uit acht bladen (blad-2) of zestien bladzijden. De kettinglijnen bij octavo-formaat lopen horizontaal en het watermerk zit – verdeeld in vier stukken op vier bladen – in de linker bovenhoek.

Het is mogelijk om een octavo-vel te maken met gebruik van twee katernsignaturen (katernsignatuur), zó dat het lijkt of er twee kwarto-katernen zijn: de vier middelste bladen van het katern worden na vouwen en snijden verwijderd. Men spreekt dan van octavo-in-vieren (8^o-in-4. Ook is de opmaak mogelijk in halve vellen met dezelfde tekst tweemaal gezet. Ook dat is 8^o-in-4, maar dan met tweemaal dezelfde signatuur.

Zetsel opgemaakt voor een octavo-druk. [bron: Ph. Gaskell, A new introduction to bibliography (1972), p. 79].

Lit: M.J. Pearce, A workbook of analytical and descriptive bibliography (1970), p. 65-67, 70 • P.M. van Cleef, Handboek ter beoefening der boekdrukkunst in Nederland, ed. F.A. Janssen (1974), p. 88-89 • Ph. Gaskell, A new introduction to bibliography (1974²), p. 84-107.

octaaf

octet zie octaaf