Algemeen letterkundig lexicon
(2012-....)–Anoniem Algemeen letterkundig lexicon–
Auteursrechtelijk beschermdklucht-2Kort, realistisch (vaak erotisch of scatologisch), doorgaans grappig, lineair opgebouwd prozaverhaal (novelle), meestal uitlopend op een pointe. De pointe kan een grappige woordspeling (facete dictum) zijn zoals in de facetiae, of een grappige handeling (facete factum). Tijd, plaats, handeling en personages van een klucht zijn schetsmatig. Het verschil met een anekdote en een apofthegma is dat die de handelingen, respectievelijk uitspraken van een historische persoon betreffen. Uit de 15de tot 18de eeuw zijn diverse verzamelingen kluchten in kluchtboeken bekend. Vgl. ook Schwank-1. De klucht als prozaverhaal moet duidelijk onderscheiden worden van de klucht-1 als komisch toneelstuk. Lit: P.P. Schmidt, Zeventiende-eeuwse kluchtboeken uit de Nederlanden; een descriptieve bibliografie (1986), p. 14-15 • R. van Stipriaan, Leugens en vermaak; Boccaccio's novellen in de kluchtcultuur van de Nederlandse renaissance (1996).
|
|