Algemeen letterkundig lexicon

hemistichomythie

Etym: Gr. hèmi = half; stichos = versregel; mythos = gedachte, gezegde; hemistiche = halve versregel.

Bijzondere vorm van de indeling van versregels, waarbij door een cesuur de regels in twee helften verdeeld worden. Hemistichomythie werd toegepast in het (klassieke) versdrama, waarbij de personages telkens afwisselend een halve versregel uitspreken. Het komt ook voor in het verdubbeld rondeel. Het verschijnsel is verwant aan de stichomythie en wordt ook als zelfstandig colon gebruikt. Het wordt vaak toegepast om een versnelling of grotere levendigheid van de dialoog te bewerkstelligen in situaties die een zekere heftigheid moeten tonen. Soms ook wordt het toegepast om een komisch effect te verkrijgen. Een voorbeeld van hemistichomythie kan worden aangetroffen in Pieter Langendijks Don Quichot op de bruiloft van Kamacho (ed. Van Es, 1973, vs. 346-351).

Lit: J.L. Hancock, Studies in stichomythia (diss., 1916).

hemistichion zie hemistichomythie

hendecasyllabus