Algemeen letterkundig lexicon

contractie-1

Etym: Lat. contractio = samentrekking < con-trahere = samen-trekken.

Term uit de prosodie voor het samentrekken, ten gevolge van elisie, van de slotklinker van een woord met de beginklinker van het direct daarop volgende woord (hier aangegeven met ~) omwille van het metrum, bijv. in de jambische (jambe) regels:

Oke/anos/, de won/dre~Oke/anos,
Hij, de~eerst/-gebo/rene / van don/kere~Aard
(W. Kloos, Verzen, 1894, p. 143)

Zou men in deze regels geen contractie toepassen, dan zou het metrum (hier de vijfvoetige jambe) niet worden gerealiseerd. Het tegenovergestelde van contractie is hiaat.

continueringsfout

contractie-2