Liederen en gedichten uit het Gruuthuse-handschrift. Deel 1: liederen

[p. 251]

tekstkritische noten

10

Vrouwe, wilt des in dancke ontfaen¹
Dat ich di sonder avelaen²
Dienen wille in trauwen reyn.
Mijn zin, mijn moet aenstu ghevaen,
Mijn hertze en can di nicht ontgaen.
Ic blive dijn eighin vry alleyn,
Up erde en anich liever ghein.

Ic blive di waerlijc onderdaen.
Du gheifs mir vruecht, want ich en aen
Ander vruechden groos no cleyn.
Mijn hope es sonder twifel waen,¹¹

Rondeel. Het refrein is groter van omvang: A₈A₈B₇A₈A₈ B₈B₈ en beslaat de gehele doorgecomponeerde melodie. Couplet 1 en 2 worden op dezelfde wijze gezongen. Conjectuur finalisgroep zie 8 en 9; zie verder speciaal no. 18. De maatsoort C kan door 6/4 vervangen worden.

1 ontfaen: laatste drie letters weggesneden.

2 sonder avelaen, ‘zonder ophouden’.

11 sonder twifel waen, ‘zonder twijfelende bijgedachten’; het bnw. t(z)wifel komt ook voor in de liederen 36 en 138.

[p. 252]

 

Want al mijn leit constu verslaen.

 

 

 

Vrauwe, wilt des in danke ontfaen etc.

 

 

 

Doet mer anschijn, des ich vermaen,¹⁴

15

Een woort daer ic mach in verstaen

 

Troost up mijn hertzen weyn.¹⁶

 

Aenstu ghenade an mir ghedaen,

 

So woldic hertze ende zinnen dwaen,

 

Van alre vruecht? entrauwen neyn!^18-19

20

Met vruechden eewelic gemeyn!

 

 

 

Vrouwe wilt des in danke ontfaen etc.

14 des ich vermaen: verg. de verwante stoplap in lied 4.

16 l. (terwille van het metrum) Troost up mijnre hertzen weyn?

18-19 men verwacht ‘dwaen / van alre zorghen’ (verg. de liederen 36, 41, 75, 116) en de dichter geeft dus een verrassende wending aan de zin met ‘van alre vruecht’, dat meteen het slotakkoord van de laatste regel voorbereidt.