Logo DBNL
De werken van Vondel. Deel 1. 1605-1620 (1927)

De werken van Vondel. Deel 1. 1605-1620

(1927)–Joost van den Vondel–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende

De brviloft van den Heere Iakob Iakobsz Hinlopen,
Raet, en out Schepen en Iongkvrouw Sara de Wael.aant.aant.aant.*

 
De wulpsche en wufte Min, die dartele gemoeden1
 
En onbeslepe jeugt beheerscht, en helpt aan't woeden;2
 
Zoo ras de borst ontvonckt van een onhemelsch vuur,3
 
Dat haar ontaart van een bezadighder natuur;
5
Ick mein Cupido (voor wiens boogh en schichten vloden5
 
Misleide zielen, en belachelicke Goden)6
 
Hier uitgesloten blijf. De kuische en eerbre Trouw7
 
Kent hem noch Venus niet, noch eerde noit een vrouw,
 
Opborrelende uit schuim, en die, met natte hairen,
10
In 't boot van parlemoer, te Cypers quam gevaren.8-10
 
Och neen, een andre vlam hier bruiloftstichtster was,11
 
Die, als de Noortstar treckt de naalde van 't kompas12
 
Naar zich, oock t'zamentrock de harten die hier paren.
 
De zuivre Liefde helpt dit stemmigh paar vergaren;14
15
Daar zy al stil belaaght, en, in het heimlick, mickt
 
Op twee, malkander lang van boven toegeschickt.15-16
 
Zy spilde geen geweer. haar pijlen wrochten wonder,17
 
Als zy te raken paste een ieder, in't byzonder,18
 
Het scheen bykans een droom. zy stonden beyde stom;19
20
Dies greepse elx rechte hant, en sprack: heer Bruidegom,20
 
En uitgeleze Bruit, schept moedt, en wilt u dragen
 
En voegen, in dien staat, naar 's hemels welbehagen:21-22
 
Op dat hy anders niet aan ieders voorhooft speur,23
 
Dan dat uw beider wil hange aan zijn willekeur.24
25
Hy die vereenight zoo veel hemelsche lichamen,25
 
Door onderling verdragh, en krachtighlick te zamen26
 
Den ronden aardkloot bint, en op twee punten wickt,27
 
Heeft, tot een merck van gunst, uw huwlick toegeknickt.28
 
De Bruigom stemt haar toe. De Bruit, aan 't overwegen29
30
Van dit gewightigh stuck, stont stom, en gansch verlegen,30
 
En sprack ten lange leste: o droeve en leide Maar!31
 
Mijn hals verworpt dit juck. dat pack valt my te zwaar.32
 
Een andren aan te slaan: mijn vader laten varen,33
 
Wiens drempel zedigh my betrouwt is te bewaren;34
35
Wiens huiszorgh ick verstrecke, in zijnen ouderdom,35
 
Nu hy zijn ega derft, die vlijtigh naar hem om36
 
Te kijken plagh, en voor zijn zwakheit was zorgvuldigh,
 
Ick ben niet meer my zelf, maar hem te dienen schuldigh:38
 
Dies neem mijn ontschult aan, op reden vast gegront.39
40
De Liefde sprack: vergeefs weerstreeft ghy 't echtverbont.
 
Bedenck uw eigen beste, en laat uw hart verwecken,
 
Van hem, die t'effens man en vader zal verstrecken:41-42
 
En, als de doot van hier den ouden vader ruck,43
 
V diene als trouwste vooght, en trooste in zulk een druck.44
45
De vader troost zich dit. de vrienden met hun allen:45
 
Dies 't lot, dat in uw schoot van boven is gevallen,
 
Gewillighlick omhels. Toen zagh men hare jeught
 
Ontfonken, root van schaamte, en, half van rou en vreugt,46-48
 
De tranen langs de wang afrollen, en zich spreien;49
50
Als die haar maagdom noch, voor 't einde, wou beschreien,50
 
En Sara gaf bedruckt stilswijgend te verstaan,51
 
Dat zy Hinlopen zagh voor haren Bruigom aan.52
 
Gespelen, sprackze, gaat, en helpt uw maytijt vieren.53
 
Gaat helpt den maagderey met krans en zangk vercieren.54
55
Mijn lente neemt verlof, en scheit met haar saizoen.55
 
Ick volgh mijn speelgenoot, en trede op spader groen.56
 
De t'zamenvoeghster deed hun beide harten branden,57
 
En vlechtende wel vast het paar verloofde handen58
 
In een, verhief haar stem, en goot dus overluit59
60
Den zegen, over d'echt der twee gelieven, uit.
 
Ghy, die van jaar op jaar, door milde zegeningen,
 
Veroirzaackt teelt op teelt, en vruchtbaarheit der dingen,
 
Alscheppende Natuur, die alles onderhoudt,63
 
En schaklende eeuw aan eeuw, de weerelt stut en bouwt;64
65
Die d'elementen leert omhelzen huns gelijcken;65
 
De beurten stiert, en voedt in zoo veel koningkrijcken
 
D'onsterflickheit des tijts: o onbepaalde ziel,66-67
 
Een oirzaack dat 'tgevaart der weerelt noit verviel,68
 
Begunstigh met uw gunst dit waarde paar, o vader,69
70
Het welck ghy heden bint met eenen bant te gader:
 
En zegen het, dat, eer de zon de Maaght bestraal,71
 
Vit deze twee verrijze een jonge Ian de Waal,
 
Of een Hinlopen, die zijn oudren zy gegeven73
 
Ten zoeten troost en hope en kortswijle, in dit leven;74
75
Die, zijner oudren beek, oock in den lesten dagh75
 
En zalige ure, in vre, hun oogen luicken magh.76
 
Zoo sprackze naulix, en verbont dees echtgenoten,77
 
Of 'k zagh, als in 't verschiet, de bruiloftzaal ontsloten.
 
De Bruigom trat voor uit: zijn ega volghde hem.
80
De speelnoots, daar te feest genoot, haar schelle stem80
 
Verhieven orgelzoet. elck zweegh, als zy aanvingen,81
 
Het vrolick paar te lief den echtlof toe te zingen.82
Huwelijcks Lof/ Op de Wijse:*
Si tanto gratioso.
 
Lof, lof, sy dees Goddinne,83
 
Die daeg'lijcks 'teen geslacht met t'ander strengelt,84
85
En niet door gheyle minne,
 
Als Venus dee, het bloet der wulpschen menghelt,86
 
5
 
Maer stedelijck ‘soo sedelijck
 
Kan door haer kracht beweghen87-88
 
Die min verachten ‘en echtelijck betrachten89
90
s'Hemels zeghen.
 
O Voester-vrouw der vromen91
 
 
10
 
Door u ist dat noch d'Oud'ren wort ghegheven,92
 
Met juychinghe uytghenomen,93
 
Int derde lidt haer blijschap te beleven,94
95
En uyt haer stronck ‘staen tot een pronck95
 
Veel stammen, elcks om 'tbrave,96
 
 
15
 
Die noch op heden ‘opwecken d'overleden97
 
Wt den grave.
 
Wat waert met d'arme mensche:99
100
Indien hy u ghesellicheyt sou derven?100
 
Al hadde hy s'herten wensche101
 
 
20
 
In eensaemheyt hy quijnende moest sterven:
 
De goude torts ‘des daeghs sou korts103
 
Vergheefs op onse daken,
105
Soo helder lichten ‘noch menschen aenghesichten
 
Meer vermaecken.
 
 
25
 
Of soo men in u stede107
 
Vrouw Venus smoockte alleen met wieroockvyeren,108
 
De menschelijcke zede109
110
Antwoorde flucx tghebruyck der wilde dieren,110
 
En elck sou boos ‘heel wetteloos111
 
 
30
 
V dorpels gaen ontwijen,112
 
Die vranck en veylich ‘betreen, al die nu heyligh
 
Willen vrijen.113-114
115
Io Io Goddinne:115
 
Die in u stoel soo heerlijck zit bepeerelt,116
 
 
35
 
En als een Coninginne
 
De Scepter draeght van treedlijcxt deel der weerelt,118
 
Langh duere u rijck ‘vrou Huwelijck,
120
Groot worde uwe heerschappije,120
 
Eer langhe doetse ‘ontsien ons tegen-voetse
 
 
40
 
V partije.121-122
 
 
EYNDE.

Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

lied